Rangte ih mongrep ah erah than ih minchanha Hesah wasiit luulu ah thoonkota, tiimnge liidi o mina ih heh hanpi ah erah tatiika erah nang ebah lathoon roidong ah ba choh ah.
“Roidong baanlo ah Ngah,” Jisu ih baat rumta. “O mina nga taang ni wang hala heh mabah uh ram ih tatiika; o mina ih ngah hanpi halang erah mih ah mabah uh joongle ih taleeka.
Nga daapkaatte seng Wah ih lathoksiit raabah o uh nga taangnah tami wangra; eno erah mih ah rangthoon doh roidong kot suh ngah ih ngaak saatsiit ih ang.
Rangteele ni liiha likhiik ah, “Ngah ih an deek akaan rep raangtaan ih waroop ang thuk ha.” Erah kakham ah, marah Abraham ih hanpiita Rangte miksok di ese—tek nawa ngaakthing thukte nyia heh jengkhaap nawa ih jaatrep maangdi lajeeta loong ah jen dongsiitte Rangte suh ah.
Amadi, etekte suh juutem rumha ah mamah ang ah? Neng ah tiim ah chosuh laalom rum ah? Mararah ih liiha, tek nawa tah ngaak saatka, erah ami mok ang abah, erah mina loong ah etek esuh tiimnge ih temrum la?
Ngah ih jamhang ah langla ngah ih Kristo ah jat ang, eno tek nawa ngaakthingta chaan aphaan anep roongjat ang, heh chamnaang ah roong hui et ang, nyia heh tekta likhiik ih roongtek ang,
Chiiala nyia kuhoonte Jaalah ih liiha, “Raahan!” Arah tiit japchaatte loong eh uh eli jaatjaat etheng, Raahan!” Raahan, o joongle ih le lan loong; o ih jam han, erah ih roidong juung ah thaangmuh lakkot ih thiik uh.