edook loong ih tup eha, lakoong ah mi khoom ela, eput engam loong ah ede ela, naabaang loong ah ih chaat eha, etekte ah ngaakthing ela, eno Ruurang Ese ah changthih loong suh nyootsoot ha.
Enoothong Joon ih haaki kotahan nang ih nga teeteewah ih haaki korumhala ah elong; ngah ih tiimjih mokalang, erah seng Wah ih mootkaat thuk halang, erah mokalang loong ah jun ih nga ah seng Wah ih kaatthuk halang ngeh ih jatthuk rumhala.
“Jerusalem dowa mina loong, arah jengkhaap ah boichaat an! Najaret dowa Jisu taang ni chaan aphaan jeela, mih paatjaajih loong ah Rangte ih Jisu jun ih noisok tahan. Sen miksok ni mamah angta, loongtang ih jat ehan.
Seng loong ah Keen likhiik nak angtheng; Heh ah Ethih Wah rah dakbi angthoi heh no Abel ah tek haatta. Keen ih heh ah tim suh tek haatta? Mamah liidih Keen reeraang ah ethih angta, eno heh no reeta ah epun angta.