“Anphoh anno an damdoh rangdah mok re haabah, kah uno heh moongtaang ah dokbaat uh. Enoothong husah ih set cham chamchi nah hot baattaan mui theng. Heh ih an jeng ah thaangchaat abah, erah an ih engaak jen ettu.
Enoothong, Simoon, an raangtaan ih rangsoom esoom et hang, an tuungmaang nawa ladat raangtaan ih ah. Eno an nga reeko nah ngaak ho doh, anpho anno loong ah chosok etheng.”
Nga joonte loong, marah mina ethih reeraang arah chojoh an ba, erah mih asuh chiilam laalam ni tongte sen loong ih lamse nah huksiit an; enoothong sen ih toongtang lam ih re an. Eno sen teeteewah uh esok etheng, erah doba sen loong nep uh naktoom phate han suh ah.
Nengnyi ih amiisak tiit lam ah thiinhaat nyuuha, eno etekte mararah loong abah ejen ngaaksaat eta ih baat nyu ano hanpiite loong ah thungjoong thuk rumha.
Enoothong, nga joon loong sen ebah erah jen jat etan. Erah raangtaan ih sen teeteewah sokboi an, sen puipang lam dowa hootthe lajeete miloong ah ih lamki ko naktoom moongsiit han.
Neng suh timthan echootheng angla! Neng loong ih Keen mamah reeta erah kap rumha. Ngun raangtaan ih nengthung nengtak marah Baalam thet reeta eradi koh rumha. Neng ah Korah mina thung ni lajun lapun angta likhiik ang rumla, eno neng ah heh likhiikkhiik thet haat rumta.