Neng ih Rangte ah jatcho, ang abah uh Rangte soomtuujih angta rah, neng ih tasoomtu rumka, adoleh heh suh lakookmi uh tali rumka. Erah nang ih bah neng ah thungko taklo, nyia neng tenthun ah laamang ni hahuung ih tongla.
Enoothong joon awaan loong, Rangte damdoh jen daakwaan theethe sen o ah? Paaktek ih heh hoon teewah mina asuh miicheng nih et ah, “An ih nga arah likhiik mamet hoon tahang?”
Seng loong ah Kristo Jisu damdoh roong roopli, khoopkhan banlam khantheng uh tah angke, tim lajeeka bah uh seng suh maama tah angke, enoothong tuungmaang ah seng laktung ni minchan muili adi mola.
Erah thoih sen ih naririh ih ban sok an, o uh mina mongwah maakwah tiit marah thaangmuh rah ih heh dah nak toom ih hoon han, marah Kristo jiin nawa lah angthang ih, mina jih ajaat nyia rang ahah pante loong moong achaang rah ih nak toom panhan.
O ih bah uh sen jaachi ni ngah thooroom mina ngeh ih tam thun han? Heh tuihih ah laplap ih moot abah heh thooroom ah thaangmuh, erabah heh teeteewah ba mokwaan ha.