“Eno Abraham ih liita,” Dokthun et uh, nga sah, an roidong di an suh jaatrep eseejih loong ah kotaho, erah di Lajaras ah jaatrep ethih loong ah chota. Erah thoidi amadi heh tenroon ih tongla, eno an ah cham elu.
Ijip ni nga mina loong rapne ih cham arah japtup hang. Nenghu nengri chaat hang, Ngah neng doksiit puipang suh ra halang. Amadoh raaho; Ngah ih an Ijip hah nah kaat thuk ha.’
Amadi, ngah sen raangtaan ih chamnaang lang asuh eroon elang, tumeah, ngah hansi ni chamnaang lang ah langla, Jisu Kristo ih heh Sakpuh, Chaas, ah raangtaan ih mathan we boot chamjih angta rah ngah ih roongthoon hui hang.
Erah thoih, Teesu haaki angsuh larakri theng; adoleh Kristo tungthoih ngah phaatak ni tonglang asuh uh larakri theng. Erah nang ih bah, Ruurang Ese raangtaan ih cham anaang jen hui suh, chaan kotaho jun ih cham anaang etheng.
Dokthun uh an damdi jaakhoh ni mamah angta, Rangte weephaak ah an sak ni ra taha lini ah, an jirep lam ni chamtu, ang abah uh echam enaang rah ih tajen taho.
Neng loong ah jong nawa ih tekpat kah erumta, kooroot ih thanyi kah thakhan rumta, lang ih dook kah eh rumta. Miksuk erumta mina loong ah, rakri ethuk rumta loong ah eno changthih loong ah saap nyia ki khoop ah nyuh akhat dabbi chiipi rum ano katum khom rumta.
Pootsiit sen loong Rangte mina tah angtan, enoothong amadi heh mina hoon lan; pootsiit sen ih Rangte minchan tiit ah tajat tan, enoothong amadi heh minchan ah chohan.