Rangmong dowa phansiitte loong, ngoong awang, ehang echaan nyia teesu loong ah Kristo ih pan rumha; thoontang khodi elong men chaan aphaan ah arah mongrep ni luulu lah angthang ih liwang doh uh emamah ang ah.
Kristo ah heteewah sak adi khoroopthoon angta, erah ah Chaas; heh ah sakpuh asuh roidong kotte. Heh ah phangkhothoon ih tup arah Sah phokhoh, tek nawa ngaakthingte warah ah, erah thoih ih jaatrep hukkhaak nganah heh ju ba ngakhothoon angjih.
eno sen echam etan loong ah takah cham thuk ran sen damdam seng loong asuh nep ah. Teesu Jisu ah rangmong nawa heh chaan aphaan pan rangsah loong damdoh dong raaha sa doh erah loong ah re ah,
An ih kateng ah minchan ehu eno ethih ah miksuk ehu. Erah raangtaan ih an Rangte ih danje taho eno esoomtu ih taho raangtaan ih rapne thoon roon thuk halu an damdoh wa loong asuh kot thaknang ibah an suh koh halu.”
Enoothong seng ih Jisu ah ba tup hi pootsiit raang ih rangsah loong nang ih ehin hoon arah ah, timnge liidih Rangte minchan nawa ih thoontang raangtaan ih heh roop tektheng ang la. Heh chamnaang tiita thoi amadi men raksiit theng nyia choomjoot etheng khopok ah pokkoh arah nyia soomtu arah tup hi.