eno heh Najaret hadaang liiha adi tongsong wangta. Erah ah khowah loong ih banbaatta jengkhaap ah amiisak ih pun ra taha: “Heh suh Najaret hadaang mina et li ah.”
erah di neng ih Jisu suh nan rumta: “Seng ih arah mih ah ih seng mina loong lamki ni siit arah jap johi, “Neng ih luungwanglong suh sokse lakot theng ih baat rumha eno heh teeteewah suh Kristo, luungwang ih liita.”
Eno miloong ah ih ehan han ih laabaat rumta, “Heh ih nyootsoot ano Judia hadaang ni haphaangla. Heh ih Galili ni phang phaang siit ano chiinyah arah di thok phaangphak ra hala.”
Neng loong ah riiraak rumta, “Ijirel noksong loong!” “Roong johe! Arah mih ah langbo ah noongrep ni Ijirel mih thetbaatte, Moses Hootthe thetbaatte nyia arah Rangteenok thetbaatte ra ah. Eno Ranglajatte mih nep siitwan haano arah esa Rangteenok ah nyaansaan wang hala!”
Arah jengkhaap ah ngah ih thang ehang: Ngah ih sengte sengwah Rangte lih phanhang eno neng ih tah angka ngeh ih liiha. Moses Hootthe ni raangha nyia khowah loong ih raangta ah ngah ih jirep ah hanpi ehang.
Pool ah thokkoh haano, Jerusalem nawa ra taha Jehudi loong ah kookchap rum ano heh thetkhat tiit ah rapne ih daanmui rumta, erabah uh heh ah tiim thila erah tadong noisok rumta.
Eno mih wajombaji ih tiit hu baat thuk suh ngeh ih waksiit rumta. “Arah mih,” ah ih “saarookwet seng Rangteenok nyia Moses Hootthe tiit ah pak thetbaat ha.
mih ih thaangju ih hali, jengse ba ngaakra hi. Seng bah amadi uh arah mongrep dowa esot eruh nang eju esot; adoleh esot eruh haat ha hah likhiik ih hoonli!
Erah thoidoh Rangte ih romseetam kohan, tiimnge liidi seng lacham theng nyia sen suh laliilaangjih angta di uh Rangte tenthun tiit ah sen ih ejat ehan.