“Sen banban ih tong an emoong tiitbaatte khowah loong jiin nawa ah; neng sen miksok doh saapsah likhiik eh thok ha, enoothong amiimi nengten nengmong nah bah so likhiik angrum ah.
Erah thoidoh seng noodek likhiik lakah ang theng, mih mokwaante loong ih nyootsoot ha tiit ah chaat eno juutak ih haangko lengmotmot kah eh ah likhiik ah, erah loong ah ih bah neng tenthun ni tiim thunha erah di moong mokwaan kaatla.
Seng ih arah le maat raang hali dowa jengkhaap ah lakapte uh eje ang ah. Emate je abah, naririh ih ba danjat an, eno neng damdoh tumjih uh lathaam waan theng, eno ba neng rakriiri eah.
Joon awaan loong, Jisu Kristo mendi baat rumhala, hanpiite edem loong jiin nawa sen ah haloh ih tong an, neng suh seng ih jaatrep taat nyootbaatti ang abah uh neng ih taphan rumka.
Enoothong thaangmuh teetiit loong ah thiinhaat et an, erah loong ah tumjih maak doh uh tachapka. An teeteewah ah Rangte ih jamha roidong ah raang ih ban nyootsoot ruh et uh.
Enoothong o ih heh sano joonte, hedakdak ih heh jaatang loong ah lasoksamka bah heh tuungmaang ah edaan eha, eno erah mina ah lahanpiite loong nang ih ethithoon.
Rangte ah ejat et hi ih neng tu nawa ih chaang rumha, enoothong neng reeraang nawa ih bah edaan et rumha. Neng ah mih misukte nyia jeng lachaatte mina, tumjih uh ese di tapun rumka.