“Luungwanglong men, neng ih ngaakbaat rumta. Eno Jisu ih neng suh li rumta, “Ese, erah ang abah ah sen ih Luungwanglong thiik ah Luungwanglong suh koh an, Rangte thiik ah Rangte suh koh an.”
Joon awaan loong, arah kakham loong thoontang seng raangtaan ih hoonta. Erah raangtaan ih, seng teenuh teewah ih seng sakpuh adoleh chiiala nyaan hoomte dowa esa angjih, Rangte soomtu lam ih seng loong ah esa ih songtong theng.
Tumjih uh nyamnyook tenthun nawa ih nak re an adoleh lalangka lam ih nak ngaampo an, erah nang ih bah esiit esiit damdoh toongtang lam ih tong an, saarookwih senteewah nang ih wahoh ah ese ih samthun an.
O mih dah angla loong rah ih neng changte ah jaatrep lam nah esoomtu etheng, eno ba seng Rangte menset nyia seng ih nyootsoot hi loong asuh ethih eliijih tah angka ang ah.
Erah thoidi amadi amiisak tiit jeng ah boichaat anno sen teenuh teewah saachamcham anglan eno hanpiite sen loong jaachi ni minchanmui elan, wasiit ih wasiit senten senmong nawa ih minchanmui lan.
Erah likhiik ih jaaro jaala sen loong ah mihak loong banwi nah tong an. Eno sen loong ah maama teenuh teewah toongtang ang anno wasiit ih wasiit suh khookhammui theng, rangteele ni amah liiha, “Rangte ih engaamte loong ah tanghaam ih ah, enoothong toongtang loong damdoh roongroop ah.”