8 Фараоның сөвеш арабасына гошулан байтала меңзедйән сени, эй, мениң магшугым!
8 Faraonyň söweş arabasyna goşulan baýtala meňzedýän seni, eý, meniň magşugym!
Сен мениң ниетлерими ыкҗам барладың, гиҗәниң довамында мени сынадың, эмма менден язык тапмадың; гүнәли зады айтмазлыгы йүрегиме дүвдүм.
Реб шейле диййәр: «Сакланың, билиң: Худай Мендирин! Миллетлер арасында бейгелдилерин тутуш ер йүзүнде бейгелдилерин».
Хер гүн дервезәми гаравуллап, гапымы горап, мени диңлейән адам багтлыдыр!
Гөр, нәхили сыратлы сен, эй, мениң сөйгүли ярым, ненеңси хошрой сен! Гөк майсалыкдыр ятян еримиз.
Сөйгүлим маңа шейле дийди: «Тур, дилдарым, гөзелим тур, йөр биле гидели.
Ненеңси гөзел сен, дилдарым, ненеңси гөзел! Бүренҗегиң астында гөгерчин гөзлим. Гилгат дагындан инип гелйән гечилериң сүрүсине огшаяр сачың.
Не ширин сөйгиң сениң, эй, эзизим, гелинлигим! Ышкың шерапдан, атырыңың хошбой ысы әхли хошбой ыслы затлардан леззетлидир!
Катды-каматың ненеңси гөзел, эй, дилдарым! Сенде хич бир кемлик ёк.
Ярың бейлекилерден нәмеси артык, эй, гөзеллер гөзели? бизе ант ичериң ялы, ярыңың бейлекилерден нәмеси артык?
Ярың нирә гитди, эй, гөзеллериң гөзели? Хайсы яна йөнелди ол? Оны ызлалы сениң билен.
Реб шейле диййәр: «Ёлуң чатрыгында дуруп середиң, овалкы ёдалар хакда сорап, ягшы ёлуң ниредедигини өврениң; ондан йөрәң, җаныңыз рахатлык тапар. Эмма олар: „Ол ёлдан йөремерис“ дийдилер.
Олар нахар эдинип боланларындан соң, Иса Симун Петрусдан: «Эй, Ёханнаның оглы Симун, сен Мени булардан артык сөййәрсиңми?» дийип сорады. Симун Оңа: «Хава, я Реб, Сени сөййәндигими Өзүң билйәнсиң» дийди. Иса оңа: «Гузуларымы отлат» дийди.
Мениң Месихден гөрелде алшым ялы, сиз-де менден гөрелде алың.
Ол муны Өз хузурына тегмилтсиз, йыгыртсыз, биркемсиз, ягны шөхратда мукаддес хем мүйнсүз бир аҗайып йыгнагы гетирмек үчин этди.
Худайың сөзүни сизе етирен ёлбашчыларыңызы яда салың. Оларың нәхили говы дурмушда яшап гечендиги барада пикир эдиң. Оларың садыклыгындан гөрелде алың.
Ялталыга йүз урмаң, гайтам, иман хем сабыр-такат аркалы Худайың вадаларына говшанларың гөрелдесине эериң.
Атамыз Ыбрайым гурбанлык сыпасында өз оглы Ысхагы хөдүрлемек билен акланмадымы эйсем?
Эдил шунуң ялы, лолы Рахап хем эден иши аркалы акланды. Ол ысрайыл ичалыларыны өйүнде гизләп, олара башга ёлдан гачып гитмәге көмек этди.
Эй, доганлар, башына дүшен эҗирлерде сабыр-такатлы болуп, Реббиң адындан геплән пыгамберлерден гөрелде алың.
Мысал үчин, Сара Ыбрайыма табын болуп, оны хоҗайыным дийип атландырды. Эгер сиз хем ягшылык эдип, хич бир ховпдан горкмасаңыз, Сараның гызлары боларсыңыз.