18 «Левилериң арасында кохат уругының ёк болуп гитмегине ёл бермәң.
18 «Lewileriň arasynda kohat urugynyň ýok bolup gitmegine ýol bermäň.
Реб Муса: «Ашак дүш-де, адамлара дуйдур. Олар Мени гөрмек үчин серхеди бозмасынлар, ёгсам, оларың көпүси хеләк болар.
Руханыдан башга кимде-ким шонуң ялы атыр ясаса ве бириниң үстүне гуйса, өз халкының арасындан ковлуп чыкарылар».
Ким муны атыр хөкмүнде уланса, өз халкының арасындан ковлуп чыкарылар».
Сениң әхли аялларың билен огулларыңы бабыллыларың элине берерлер. Сен оларың элинден гачып гутулмарсың, Бабыл патышасының элине дүшерсиң. Бу шәхер болса ода якылар».
Ер агзыны ачып, олары ве машгалаларыны – Кора дегишли болан адамларың ве эмләгиң барыны ювутды.
Реб Муса шейле дийди: «Харуның хасасыны ызына гетирип, Әхт сандыгының өңүнде гой. Ол питнечилер үчин дуйдурыш аламаты хөкмүнде сакланар. Шейдип, сен оларың Менден нәразы болмакларының соңуна чыкарсың, ёгсам олар өлерлер».
Мундан бейләк ысрайылларың депесинден газабым инмез ялы, мукаддес ериң ве гурбанлык сыпасының ишлерини сизиң өзүңиз эдиң.
Кохатдан имрам, йисхар, хеброн, узыел уруглары гелип чыкандыр, буларың бары Кохадың уругларыдырлар.
Онсоң Реб Муса билен Харуна шейле дийди:
Олар иң мукаддес затлара галташанларында өлмән аман галарлары ялы, сиз шейле эдиң: Харун ве онуң огуллары ичери гирип, кохатларың херсиниң ерине етирмели хызматыны я-да гөтермели йүкүни гөркезсин.
Әхт сандыгының ичине середендиклери үчин, Реб бейтшемешлилери өлдүрди. Халкың ичинден Ол етмиш адамы өлдүрди. Халк матам тутды, чүнки халкы Реб гырыпды.