13 Оны сынланыңдан соң, сен хем доганың Харун ялы, өз ата-бабаларыңа говшарсың.
13 Ony synlanyňdan soň, sen hem doganyň Harun ýaly, öz ata-babalaryňa gowşarsyň.
Ысмайыл йүз отуз еди йыл өмүр сүрүп, дүнйәден өтди ве ата-бабаларына говушды.
«Ысрайыллара гаршы эден иши үчин мидянларың җезасыны бер. Соңра аманадыңы табшырып, өз ата-бабаларыңа говшарсың» дийди.
Руханы Харун Реббиң буйругы билен Хор дагына чыкды. Ол шол ерде ысрайылларың Мүсүрден чыканларындан соңкы кыркынҗы йылының бәшинҗи айының биринҗи гүни аманадыны табшырды.
Сиз себәпли Реббиң хатда маңа-да гахары гелип, Ол маңа шейле дийди: „Сен хем ол юрда аягыңы секмерсиң.
Шондан соң ысрайыллар Беерот-бенеягакандан гайдып, Мосера гелдилер. Ол ерде Харун өлди ве оны шол ерде җайладылар. Онуң ерине онуң оглы Элгазар руханы болды.
Реб Муса: «Сениң өлмели вагтың голайлашды. Ешуваны чагыр-да, икиңиз хем Маңа йүз тутулян чадыра барың, Мен оңа буйрукларымы мәлим этҗек» дийди. Шейлеликде, Муса билен Ешува икиси Реббе йүз тутулян чадыра бардылар.
Реб Муса шейле дийди: «Тизара сен өлүп, ата-бабаларыңа говшарсың. Шондан соң бу халк барян ериндәки кесеки халкларың худайларына сежде этмек билен зына эдерлер. Олар Мениң билен эден әхтини бозуп, Мени терк эдерлер.
Агаң Харуның Хор дагында өлүп, өз халкына говшушы ялы, сен хем шол чыкан дагыңда өлүп, ата-бабаларыңа говшарсың.
Чүнки мен Иордандан аңры гечмән, шу ерде өлерин, эмма сиз ол говы юрды мүлк эдинмек үчин Иордандан гечерсиңиз.