Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Аянлык 15:3 - Мукаддес Китап

3 Олар Худайың гулы Мусаның ве Гузының айдымыны айдярдылар: «Я Реб Хөкмүрован Худай! Сениң ишлериң бейик, тәсиндир. Эй, миллетлериң Шасы! Сениң ёлларың догры ве хакдыр.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Mukaddes Kitap

3 Olar Hudaýyň guly Musanyň we Guzynyň aýdymyny aýdýardylar: «Ýa Reb Hökmürowan Hudaý! Seniň işleriň beýik, täsindir. Eý, milletleriň Şasy! Seniň ýollaryň dogry we hakdyr.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Аянлык 15:3
49 Iomraidhean Croise  

Ыбрам тогсан докуз яшындака, Реб оңа гөрнүп, шейле дийди: «Мен Гудратыгүйчли Худайдырын. Сен Мениң назарымда гез ве таква бол.


Харун билен онуң несиллери якма гурбанлык сыпасында, якымлы ыслы түтетги сыпасында садакалар хөдүрледилер. Иң мукаддес отагың әхли ишлерини этдилер. Худайың гулы Мусаның табшырыкларына лайыклыкда, олар ысрайыл халкыны гүнәсинден сапладылар.


Шейдип, Ёваш патыша Ехояда баштутаны чагырып, оңа шейле дийди: «Нәме үчин Реббиң гулы Мусаның ысрайыл халкына Әхт чадыры үчин салан салгыдыны Яхудадан ве Иерусалимден гетирмеклиги левилерден талап этмедиң?»


Өз мукаддес Сабат гүнүңи олара аян этдиң. Гулуң Мусаның үсти билен олара табшырыклар, парзлар ве канунлар бердиң.


Худайың ишлерини өвмеги унутма, ынсанлар бу хакда айдым айтдылар.


Ол акыла сыгмаҗак, бейик ишлери эдйәр, сан-саҗаксыз гудратлары гөркезйәр.


Гизлинликде якынына төхмет атаны вейран эдерин, гөзи ер гөрмейәне, текепбир йүреклә чыдап билмерин.


Онуң зүряды юртда кувватлы болар, догруларың несли берекет тапар.


Ол шум хабардан горкмаз, Реббе бил баглап, йүреги сарсмаз.


Догрулар Сениң адыңа шүкүр эдерлер, догры ынсанлар хузурыңда месген тутарлар.


Ери, гөги, деңзи ве олардакы әхли җанлы-җандарлары ярадан Олдур, садыклыгы эбеди саклаян Олдур.


Я Таңры, гоңшуларымызың Сени яңсылан яңсыларыны еди эссе эдип оларың башындан индер.


Сениң дүзгүнлериң өрән әхтибарлыдыр. Я Реб, мукаддеслик өйүңе бакы махсусдыр.


Дервезелеринден гириң шүкүрлер билен, ховлуларына – өвгүлер билен. Оңа шүкүр эдиң, адына алкышлар айдың.


Реб бизиң казымыздыр, бизиң канун чыкарыҗымыздыр, Реб патышамыздыр, Ол бизи халас эдер.


Билдириң, даваңызы айдың, гой, хеммеси үйшүп маслахатлашсынлар! Муны овалдан айдан ким? Гечмишде аян эден ким? Мен – Реб дәлмидир? Менден башга худай ёкдур, Мен адыл Худай ве Халасгәрдирин, Менден башга хич ким ёкдур.


Ол чукура якынлашанда, найынҗар сес билен Даныеле: «Эй, дири Худайың гулы Даныел, вепалылык билен гуллук эдйән Худайың сени ёлбарслардан халас эдип билдими?» дийип гыгырды.


Бүтин Ысрайыл Сениң кануныңы бозуп азды ве Сениң сөзүңе гулак асмакдан боюн гачырды. Шейдип, Худайың гулы Мусаның канунында язылан нәлет башымыздан инди ве касам ерине етди. Себәби биз Саңа гаршы гүнә этдик.


Эй, Эфрайым, бутлар билен ишим ёк. Дилегиңе җогап берип, ыбадатыңа середйән Мендирин. Мен мыдам яшыл серви ялыдырын. Сениң бар мивелериң Менден гелер».


Овалдан бәри ата-бабаларымыза сөз бершиң ялы, Якуба ве Ыбрайыма вепалылыгыңы гөркезерсиң.


Иерусалимиң ичинде болан Реб догручылдыр, Ол хич хачан адалатсызлык этмез. Хер гүн ир сәхер билен адалатлы гараяр Ол Өз халкына, Эмма пис киши пислигини эдип, утанманы билмейәр.


Шатлан, эй, Сион гыз, шатлан! Эй, Иерусалим гызы, белент оваз билен гыгыр! Ине, Патышаң саңа тарап гелйәр. Адыл хем еңиҗидир Ол! Ол бир эшеге, эшегиң-де тайхарына мүнүп, пес гөвүнлилик билен саңа гелйәр.


Чүнки Мукаддес Канун Муса аркалы берилди, мерхемет ве хакыкат болса Иса Месих аркалы пейда болды.


Соңра Муса бу айдымың сөзлерини тутуш Ысрайыл җемагатына эшитдирип, иң соңкы сөзүне ченли окады.


Чүнки Реббиң адыны җар эдерин. Бейикдиги үчин Худайымызы өвүң!


Шейдип, Реббиң Өз буйрушы ялы, Реббиң гулы Муса шол ерде – Мовапда өлди.


Эбедилигиң Шасы, өлмез ве гөзе гөрүнмез еке-тәк Худая бакы хормат ве шөхрат болсун! Омын.


Муса гелҗекде аян эдилҗек сөзлере шаятлык этмек үчин, хызматкәр кимин Худайың өйүне садык болды.


Эмма Реббиң гулы Мусаның сизе берен буйрукларыны ве кануныны долы берҗай эдиң. Худайыңыз Ребби сөйүң, әхли ерде Онуң ёлундан йөрәң, табшырыкларыны ерине етириң, Оңа бил баглаң ве бүтин йүрегиңиз билен җан-тенден Оңа гуллук эдиң».


Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Алфа ве Омега Мендирин. Мен озал болан, хәзир бар, гелеҗекде хем болҗак Хөкмүрован Ребдирин».


шейле дийди: «Я Реб Хөкмүрован Худай! Сен хәзир бар, гечмишде-де болдуң. Биз Саңа шүкүр эдйәрис. Чүнки Сен бейик гудратыңа бесленип, шалык сүрүп башладың.


Яңкы бир йүз кырк дөрт мүң адам тагтың өңүнде, дөрт махлугың ве яшулуларың өңүнде тәзе айдым айдярдылар. Тутуш адамзадың арасындан азат эдилен бу бир йүз кырк дөрт мүң адамдан башга хич ким бу айдымы өвренип билмейәрди.


Онуң ызындан учуп гелйән икинҗи перишде шейле диййәрди: «Йыкылды! Бейик Бабыл йыкылды! Өз азгын хыҗувларының шерабыны әхли миллетлере ичирди».


Олар Гузы билен сөвешерлер, йөне Гузы олары еңер. Чүнки Гузы шаларың Шасы, таңрыларың Таңрысыдыр. Онуң чагыранлары, сайланлары ве садыклары Онуң билен боларлар».


Онуң донунда ве будунда «ШАЛАРЫҢ ШАСЫ, ТАҢРЫЛАРЫҢ ТАҢРЫСЫ» диен ат язылгыды.


Чүнки Онуң хөкүмлери догры, адылдыр: зынасы билен дүнйәни аздыран улы лолыны Ол хөкүм этди, гулларыны өлдүрен лолудан оларың арыны алды».


Бу дөрт махлугың херсиниң алты ганаты барды. Оларың хемме ери, хатда ганатларының ашагы-да гөзлерден дос-долуды. Олар гиҗе-гүндиз ызыны үзмән: «Хөкмүрован Реб Худай мукаддесдир, мукаддесдир, мукаддесдир, Ол гечмишде барды, хәзир хем бар, гелеҗекде хем болҗакдыр» – дийип гайталаярдылар.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan