12 Zacarías cʉ̃ʉ̃rẽ ĩñagʉ̃, ʉcʉájõãyigʉ. Bayiró cuiyigʉ.
Tiitutipʉ sããwara, wãmo diamacʉ̃́niñape sĩcʉ̃ mamʉ duiri ĩñayira. Cʉ̃ʉ̃ sutiró butiró yoaroca sãñayigʉ. Cʉ̃́ã cʉ̃ʉ̃rẽ ĩñarã, bayiró ʉcʉáyira.
Ángele jĩĩrére tʉogó, bayiró wãcũyigo. “¿Deero jĩĩdʉgaro tiigári cʉ̃ʉ̃ ãñudutire?” jĩĩ wãcũyigo.
Cornelio bayiró cuiremena ĩñayigʉ cʉ̃ʉ̃rẽ. —¿Deero jĩĩĩ? jĩĩ yʉʉyigʉ. Ángele cʉ̃ʉ̃rẽ jĩĩyigʉ: —Cõãmacʉ̃ mʉʉ sãĩrucúrere “jáʉ” jĩĩãwĩ. Mʉʉ bóaneõrãrẽ niyeru ticorécãrẽ ʉseniremena ĩñaãwĩ.
Cʉ̃ʉ̃rẽ ĩña, diagʉbiro cʉ̃ʉ̃ye dʉpori pʉtopʉ ñaacũmuwʉ̃. Cʉ̃ʉ̃pe diamacʉ̃́ macã wãmomena yʉʉre ñaapeó, jĩĩwĩ: —Cuirijãña. Yʉʉrá niisʉguegʉ, niitugʉ niiã.