4 Беренче көнне Юныс, шәһәр буйлап йөреп, халыкны үгетләде: – Кырык көннән соң Ниневә җимереләчәк! – диде.
Хизәкыйянең, бик каты авырып, үлем түшәгендә яткан чагы иде. Аның янына Амотс углы Ишагыйя пәйгамбәр килеп әйтте: – Раббы болай ди: «Эшләреңне тәртипкә китер, чөнки әҗәлең якын, син инде терелмәячәксең».
Мин сиңа унбиш ел гомер өстим. Ашшур патшасы кулыннан сине дә, бу каланы да коткарырмын, бу каланы Мин Үзем вә колым Давыт хакына яклап калырмын».
Хактыр, Раббы көтәр-көтәр дә сезне кызганыр, кузгалыр да рәхим-шәфкатен күрсәтер; чөнки Раббы – гаделлек Алласы, Аңа өметләнгән һәркем бәхетле!
«Әгәр шушы җирдә калсагыз, Мин сезне биредә төпләндерермен – бөлдермәм, сезне тамыр җәйдерермен – йолкып алмам, чөнки сезнең өскә җибәргән афәт өчен үкенәмен.
Аллаһы, аларның гамәлләрен – явызлык кылудан туктауларын күргәч, халыкны кызганды һәм алар өстенә җибәрергә вәгъдә иткән бәла-казасын җибәрми калды.
Ниневәлеләр кыямәт көнендә бу буын кешеләре белән бергә торып, аларны гаепләрләр, чөнки алар Юныс пәйгамбәрнең вәгазен ишетеп тәүбәгә килгәннәр иде. Ә Мондагы – Юныстан бөегрәк.
Юныс Ниневә халкы өчен бер билге кебек булса, Адәм Углы да бүгенге буын өчен билге булыр.
Ниневәлеләр кыямәт көнендә бүгенге буын кешеләре белән бергә торып басып, аларны гаепләр, чөнки алар, Юныс пәйгамбәрнең вәгазен ишетеп, тәүбәгә килгәннәр иде; ә хәзер исә сезнең янда булган Зат Юныстан бөегрәк.
Әгәр пәйгамбәр: «Раббы исеменнән сөйлим», – дип әйтеп, ул әйткәннәр чынга ашмаса, димәк, бу сүз Раббыныкы түгел, ә пәйгамбәр үз белдеге белән сөйләгән була – курыкмагыз аңардан.