1 Раббы Юныска икенче мәртәбә сүзен ирештерде:
миннән һәм синнән элегрәк килгән пәйгамбәрләр борын заманнардан бирле байтак илләрне вә бөек патшалыкларны сугышлар, афәтләр һәм үләт зәхмәтләре турында алдан кисәтә торан булганнар.
Арыслан үкереп җибәрсә, кем тетрәнмәс?! Хуҗа-Раббы сөйли башласа, пәйгамбәрлек итми кем булдырыр?!
Амиттай углы Юныска Раббы шушы сүзләрне ирештерде:
ә мин Сиңа шөкер итеп корбан китерермен, әйткән нәзерләремне үтәрмен. Котылу – Раббыдандыр!»
– Ниневәгә юл ал! Шул бөек шәһәргә барып, Мин кушканча, халкын кисәт!
