12 Юныс: – Тотыгыз да диңгезгә атыгыз мине, – дип җавап бирде. – Шулвакыт диңгез тынар. Мин беләмен: бу коточкыч давылга сез минем аркада эләктегез.
Халыкны кырып баручы фәрештәне күргәч, Давыт Раббыга: – Гөнаһлы мин: яманлык кылдым! Бу кешеләр, Синең сарыкларың, бернинди начарлык эшләмәде ич. Синең җәзаң миңа һәм атам гаиләсенә төшсен, – диде.
Давыт Аллаһыга: – Халык санын исәпкә алырга мин куштым түгелме?! Гөнаһлы мин – яманлык кылдым! Бу кешеләр, Синең сарыкларың, бернинди начарлык эшләмәде ич. И-и Раббы Аллам! Синең җәзаң миңа һәм атам гаиләсенә төшсен. Халкың үләт зәхмәтеннән кырылмасын иде, – диде.
Яманлыгың бары адәм балаларына кагыла, дөреслегең дә бары кешеләр өчен генә.
Зирәклек сугыш коралыннан яхшырак; ә бер гөнаһлы бәндә күп кенә игелекләрне харап итә ала.
Диңгез тагы да катырак ярсыганга күрә, Юныстан алар: – Диңгез тынсын өчен, сине нәрсә эшләтик? – дип сорадылар.
Диңгезчеләр, аның сүзләренә карамыйча, коры җиргә җитү өчен, ишкәкләре белән катырак ишәргә керештеләр, әмма файдасы тимәде, чөнки диңгез ярсый-ярсый дулавын дәвам итте.
Бөтен халык һәлак булуга караганда, халык өчен бер кешенең үлүе сезнең өчен хәерлерәк. Сез шуны аңламыйсызмы? – диде.
болай диде: «Курыкма, Паул! Син кайсар алдында булырга тиешсең һәм Аллаһы синең белән булган кешеләрнең барысына да тормыш бүләк итә».
Әнә шуның өчен Исраил угылларына Раббы каргышы төште, һәм алар дошманга каршы тора алмады – качарга мәҗбүр булды. Раббыга багышланган әйберләрнең бөтенесен юк итмичә торып, Миннән яклау көтмәгез.