Убадия 1:7 - Изге Язма

⁷ Синең яклы булганнар сине яшәгән җиреңнән куып җибәрерләр, дусларың, хыянәт итеп, сиңа көн күрсәтмәс; икмәгеңне ашаучылар сиңа тозак куяр, ә син моны белми дә калырсың.

Убадия 1:7 Iomraidhean Croise

Зәбур 41:10

Кыяма, Аллама, әйтер сүзем шулдыр: «Ни өчен Син мине оныттың? Ни өчен дошман золымыннан хәсрәт чигеп йөрим икән?»

Зәбур 41:9

Көндезләрен Раббы миңа Үзенең мәрхәмәтен юллар, төннәремдә исә Аңа, хәятемнең Алласына, җыр җырлармын – догаларымны ирештерермен.

Ишагыйя 27:11

Ботаклар корыгач, хатын-кызлар килә дә, аларны сындыргалап, утын әзерли. Бу халык мәгънәсез булганга, Бар итүче аңа рәхим-шәфкать күрсәтмәячәк, дөньяны яраткан Зат аны кызганмаячак.

Иремия 20:10

Бик күпләрнең яман телләнүен ишетәм мин: «Һәр тарафтан дәһшәт яный! Әләкләгез аның өстеннән, әләкләгез!» – диләр. Хәтта якын дусларым да сагалап йөри мине, абынганымны көтеп тора: «Бәлки, эләгер. Шунда аны тотып алырбыз, үчебезне кайтарырбыз!» – диләр.

Иремия 30:14

Сөяркәләрең һәммәсе сине онытты, алар инде синең янга килмиләр. Зур гаебең, күп санлы гөнаһларың өчен дошман явы кебек ябырылдым сиңа, һич кызганмый җәзаладым.

Иремия 38:22

менә, Яһүдә патшасы сараенда калган барлык хатын-кызларны Бабил патшасының гаскәрбашлары каршына алып чыгарлар. Шул хатын-кызлар: «Дусларың, алдап, сине күнәргә мәҗбүр итте, аякларың пычракка баткач, качып китте», – диләр.

Иремия 4:30

Ә син, җимерелүгә дучар ителгән шәһәр, нәрсәгә дип куе кызылдан киенәсең, алтын бизәнгечләреңне тагасың, күзләреңә сөрмәләр тартасың? Син юкка бизәнәсең! – Сөяркәләрең сиңа мәсхәрә белән карый, алар сине үтерергә тели.

Иремия 49:7

Күкләр Хуҗасы Раббы Эдом турында болай ди: «Теманда зирәкләр беткәнмени инде, акыллы кешеләр киңәш бирә алмый башлаганмы, аларның зирәклеге саекканмы?!

Кайгы җыры 1:19

Сөйгәннәремне мин ярдәмгә чакырдым, ләкин алар мине алдадылар; руханиларым вә өлкәннәрем, җаннарын саклап калыр өчен ризык эзләп йөргәндә, шәһәр эчендә үлеп калдылар.

Һошея 13:13

Бала табучы хатын газаплары көтә аны; ул – акылсыз бала кебек: туар вакыты җитсә дә, ана карыныннан чыгарга теләми.

Һошея 7:11

Эфраим аңгыра-мәнсез бер күгәрчен сыман булды: әле Мисырга мөрәҗәгать итә, әле Ашшурга юнәлә.

Яхъя 13:18

Мин барыгыз турында да әйтмим. Кемнәрне сайлап алганымны беләм, ләкин Изге язмада: «Минем белән бергә икмәк ашаучы Миңа каршы баш күтәрде», – дип язылган сүзләр тормышка ашырга тиеш.