Михә 7:2 - Изге Язма

² Бу илдә адәм рәтле һичберкем калмады, кешеләр арасында саф күңеллесен таба алмыйсың. Һәркем икенче берәүнең канын коярга әзер, хәтта кардәшләр дә бер-беренә каршы тозак кора.

Михә 7:2 Iomraidhean Croise

Зәбур 12:1

Җырчылар җитәкчесенә. Давытның мәдхиясе.

Зәбур 12:2

Кайчанга кадәр, и Раббым, мәңгегәме мине онытырсың, йөзеңне миннән яшерерсең?

Гыйбрәтле сүзләр 1:11

әгәр алар сиңа әйтсәләр: «Әйдә безнең белән, аулак җирдә тозак корып, гаепсезләрне сагалап торыйк,

Гыйбрәтле сүзләр 12:6

Явызларның сүзләре – кан кою өчен тозак, ә гаделләрнең сүзе яманлыктан коткара.

Ишагыйя 3:5

Бер кеше – икенче берәүне, һәркем үзенең якынын изәчәк; өлкәннәр алдында яшьләр үзләрен оятсызларча тотачак, ә наданнар затлы кешеләргә мыскыллап караячак.

Ишагыйя 57:1

Тәкъва кешеләр һәлак була, әмма моңа беркемнең дә йөрәге сызламый. Тугры кешеләр юкка чыга. Тәкъва кешеләр, үлеп, явызлыктан котылалар, һәм шушы хәлнең асылына берәү дә төшенми.

Ишагыйя 59:7

Аяклары явызлык кылырга йөгерә, гаепсез кешенең канын түгәргә ашыга; аларның уй-ниятләре бозык, йөргән юлларында талау вә җимерү генә.

Ишагыйя 9:19

Күкләр Хуҗасы Раббының ярсуы ил-җирне көйдерә: халык утка азык була, туган туганны кызганмый.

Иремия 16:16

Ә хәзер, – дип белдерә Раббы, – Мин күп санлы балыкчылар җибәрәмен: алар Яһүдә халкын балык тоткан кебек тотар. Шуннан соң күп санлы аучылар җибәрермен: алар һәр тауда, һәр калкулыкта һәм кыя ярыкларында Минем халкымны аулар.

Иремия 5:16

Аның садагы – ачык кабер сыман; һәрбер сугышчысы гаярь-батырдыр.

Иремия 5:26

Хактыр: Минем халкым арасында яман кешеләр бар: алар, кош аулаучылар сыман, тозак куялар һәм посып ятып кешеләрне аулыйлар.

Иремия 8:6

Мин аларны күзәтеп һәм тыңлап тордым: алар дөресен сөйләмиләр, беркем дә: „Нәрсә эшләдем соң мин?“ – дип әйтеп, үзе кылган явызлыкларга үкенми, һәркем, сугышка ташланган ат кебек, үз юлыннан чаба.

Кайгы җыры 4:18

Безнең һәр адымыбызны күзәтеп тордылар – без урамда йөри алмадык; соңгы сәгатебез якынлашты, көннәребез инде санаулы – гомеребезнең ахыры җитте!

Яхәзкыл 22:12

Акча хакына кеше җанын кыйдылар, бурычка акча биреп, аны арттырып алдылар, янап, күршесенең хакына керделәр, ә Мине искә дә алмадылар, – дип белдерә Хуҗа-Раббы.

Яхәзкыл 24:6

Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Канга чумган шәһәргә, тутыккан һәм тутыгы купмый торган казанга кайгы! Жирәбә салып тормыйча, аннан ит кисәкләрен берәм-берәм алып ат.

Һошея 5:1

Әй руханилар, тыңлагыз! Әй Исраил йорты, игътибар ит! Әй патша йорты, бу сүзләргә колак сал! Сезгә хөкем оештырылачак, чөнки сез Миспа каласында – тозак, Тавор тавында – ятьмә,

Һошея 6:9

Кешеләрне сагалап торучы юлбасар сыман, руханилар өере Шәкем юлында кешеләрне үтерә һәм төрле кабахәтлекләр эшли.

Михә 2:8

Раббы болай дип җавап бирә: «Әүвәле Минеке булган халык хәзер иң явыз дошманым кебек. Яныгыздан тыныч кына үтеп барган, дошманлашу турында уйламаган кешенең киемен салдырып аласыз.

Михә 3:10

Сионны сез – кан өстендә, Иерусалимне гаделсезлек өстендә төзисез.

Михә 3:2

Әмма сез яхшылыкны күрәлмыйсыз, яманлыкны яратасыз, халкымның тиресен тунап, итен сөякләреннән аерасыз.

Зәкәрия 11:6

Мин дә моннан ары бу җирдә яшәүчеләрне кызганмаячакмын, – дип белдерә Раббы. – Менә, Мин һәркемне үз якынының вә үз патшасының кулына тапшырам, һәм алар бу җирне вәйран итәчәк, Мин исә беркемне дә коткармаячакмын.

Рәсүлләр 24:9

Яһүдиләр, әйтелгәннәрне дөрес дип раслап, бу гаепләүләргә кушылдылар.

I Патшалар 24:11

Бүген син үз күзләрең белән күреп торасың лабаса: мәгарә эчендә чакта Раббы синең язмышыңны минем кулга тапшырган иде, янәшәмдәге кешеләр синең гомереңне өзәргә киңәш иткәннәр иде, ләкин мин сине кызгандым, аларга: «Әфәндемә кул күтәрәсем юк, чөнки ул – Раббы тарафыннан билгеләнгән патша», – дип җавапладым.

I Патшалар 26:20

Раббыдан еракта, чит җирләрдә каным коелмаса иде минем, чөнки Исраил патшасы, тау-таш арасында көртлек куып йөргән кеше сыман, сыңар борча эзләп, өеннән чыккан.