5 Һәммә халыклар үз илаһларына табынсын, без исә мәңге үзебезнең Раббы Аллабызга табыначакбыз.
Ибрам туксан тугыз яшьтә чагында, аның хозурында янә Раббы күренеп: – Мин – Кадир Алламын! – диде. – Минем юлымда йөр һәм кимчелексез бул!
Ләкин һәрбер халык, үзе яшәгән калада үз илаһларының сыннарын булдырып, калку урыннарда самареялеләр төзеп калдырган гыйбадәтханәләрдә урнаштырды.
Алар бүгенге көндә дә үзләренең әүвәлге гореф-гадәтләренә буйсынып яшиләр, Раббыдан курыкмыйлар һәм, Ягъкуб (кайчандыр Раббы аңа Исраил дип исем куша) токымына Раббы әмер иткәнчә, Аның кагыйдә вә карарларын, канун вә боерыкларын үтәмиләр.
Җиңү яулатып, аны шан-шөһрәтле иттең, иңенә мәһабәтлек вә бөеклек йөге салдың.
Ахмакларча үзенә ышанганнарның һәм шулар гамәлен хуплаганнарның язмышы шундыйдыр:
Кырларда иген ишелеп уңсын, тау итәкләрендә башаклар чайкалып торсын – Ливан тавындагы кебек алар тук булсын; шәһәрләрдә халык даладагы үлән санынча бихисап булсын.
И Ягъкуб халкы! Әйдәгез, Раббы чәчкән яктылык нурында йөрик!
И Раббы Аллабыз, безнең өстән бүтән хуҗалар хакимлек итте, ләкин без фәкать Синең исемне яд итәбез.
Карарларың кушкан юлдан йөргәндә, өметебезне Сиңа баглыйбыз; бар теләк-эстәгәнем – исемеңне зекер кылудыр.
Мин алар белән мәңгелек килешү төзермен, алардан йөз чөермәм, игелек кылудан туктамам. Миннән читкә китмәсеннәр өчен, аларның йөрәгенә Миңа карата хөрмәт катыш курку салырмын.
Мин Үз халкымны ныгытырмын, һәм алар Минем исемгә лаек гомер кичерерләр“, – ди Раббы».
Алдагы буыннар вакытында Ул барлык халыкларга үз юллары белән барырга ирек бирде.
Шулай итеп, Раббы Аллагызга буйсыныгыз, Аның бүген сезгә ирештергән боерыкларын, кагыйдәләрен үтәгез.
Мәсих Гайсәне Хаким итеп кабул иткәнсез икән, Аның белән берлектә яшәгез.
Сез нәрсә генә эшләсәгез яки ни генә сөйләсәгез дә – барын да Хакимебез Гайсә Мәсихкә таянып һәм Аның аша Атабыз Аллаһыга шөкер итеп эшләгез.
Әгәр сез Раббыга хезмәт итәргә теләмәсәгез, кемгә табынасыгызны хәзер хәл итегез: Фырат аръягында ата-бабаларыгыз табынган илаһларгамы, әллә бүгенге көндә үзегез яшәгән җирнең – амориләрнең илаһларынамы? Әмма мин үзем һәм минем гаилә-йортым Раббыга итагать кылачак!