4 Килер бер вакыт, һәм алар Раббыга ялвара башлаячак, ләкин Ул аларга җавап бирмәячәк, кылган явызлыклары өчен алардан йөз чөерәчәк.
Әгәр аңа бәла-каза килсә, ишетерме Аллаһы аның аһ-зарын?!
Аллаһы аларның ялваруын ишетми, Кодрәт иясе аларга игътибар итми.
Менә шул чакта мине чакырырлар, ә мин ишетмәм; мине эзләрләр, ләкин тапмаслар.
Канун сүзенә саңгырау кешенең догасы да җирәнгечтер.
Кулларыгызны Миңа сузып дога кылганда, күзләремне сездән читкә алырмын; никадәр дога кылсагыз да, сезне тыңламам, чөнки кулларыгыз канга буялган.
Яман кешегә исә – кайгы! Бәхетсез ул, үзе кылганның җәзасын алачак.
Шуңа күрә Раббы болай ди: «Мин аларга котыла алмаслык бәла-каза җибәрәм! Алар Мине ярдәмгә чакырачак, ләкин Мин аларны тыңламаячакмын.
Ураза тотсалар да, Мин аларның елау-сыктауларын ишетмәм; тулаем яндыру һәм икмәк корбаннары китерсәләр дә кабул итмәм. Мин аларны кылыч, ачлык вә үләт зәхмәте белән юк итәчәкмен!
– Шәһәр халкы килданиләргә каршы сугышка күтәрелсә дә, аларның йортлары һәлак булган кешеләрнең мәетләре белән тулыр! Мин, ачуым чыгып һәм ярсып, шәһәр халкын кырырмын, чөнки кылган явызлыклары өчен Мин бу шәһәрдән йөземне бордым.
пәйгамбәрләр ялган хәбәр сөйли, руханилар алар сүзе буенча хакимлек итә, ә Минем халкым моңа каршы килми. Шушыларның бөтенесенә чик куелгач, ниләр кылырлар икән?
Шуңа күрә Мин аларга ярсуымны түгәчәкмен, аларны кызганмаячакмын һәм ярлыкамаячакмын, колагыма каты итеп кычкырганда да, аларны ишетмәячәкмен.
Гаиптән хәбәр бирүчеләр оятка калыр, күрәзәчеләр хурлыкка төшәр. Алар авызларын томалар, чөнки Аллаһыдан аларга җавап килмәс.
Әмма җирдә яшәүчеләрнең явыз гамәлләре аркасында дөнья вәйран хәлгә төшәчәк.
«Күпме генә әйтеп карасам да, алар Минем сүземә колак салмадылар, шуңа күрә, алар дәшкәндә, Мин дә аларны тыңламадым, – диде Күкләр Хуҗасы Раббы. –
Кыямәт көнендә Миңа күпләр: „Хакимем, Хакимем! Без Синең исемеңнән пәйгамбәрлек итмәдекмени?! Синең исемең белән җеннәрне куып чыгармадыкмыни?! Синең исемең белән башка күп кодрәтле эшләр эшләмәдекмени?!“ – дип әйтерләр.
Йорт Хуҗасы, торып, ишекне бикләгәннән соң, сез тышкы яктан ишек кага башларсыз һәм: «Әфәндем! Ишекне ач безгә», – диярсез. Ә Ул сезгә: «Кем икәнегезне һәм кайдан килгәнегезне белмим», – дип җавап бирер.
Без Аллаһының гөнаһлыларны тыңламавын беләбез, әмма Үзенә табынучыны һәм Аның ихтыярын башкаручыны Ул тыңлый.
Рәхимлелек күрсәтмәгәннәргә хөкем рәхимсез булыр. Рәхимлелек исә хөкемнән өстен тора!
Шул чагында үзегез сайлап куйган патшагыздан зар еларсыз, әмма Раббы сезнең аһ-зарыгызга инде колак салмас.