5 Шуңа күрә Раббы ул җирләрне Үз халкына кабат кайтарып биргәндә, сезнең берегез дә җир бүлүдә катнашмаячак.
Ахыр чиктә, Үзенең коллары – пәйгамбәрләре аша кисәтә килгәнчә, Раббы Исраил халкын Үзеннән читкә тибәрде: исраилиләр үз җирләреннән Ашшурга сөрелде, һәм алар бүгенге көндә дә шунда гомер кичерәләр.
Раббы әйткән: „Кәнган җирен сезгә бирәм – хакыгызга тигән милкегез булыр“, – дигән.
Тел-Мелах, Тел-Харша, Керуб, Аддун, Иммер шәһәрләреннән килүчеләр: Делая нәселе, Тобия нәселе, Ныкода нәселе – алты йөз илле ике кеше. Алар ата-бабаларының Исраил тумасы булуын исбатлый алмады.
И Аллаһы, ялварып дәшәмен Сиңа – мине җавапсыз калдырмассың. Колак сал һәм сүзләремне ишет!
Раббы җирендә алар яшәмәс: Эфраим Мисырга әйләнеп кайтыр, Ашшурда хәрәм ризык ашар.
Шуннан соң Муса исраилиләргә болай дип боерды: – Тугыз ыругка һәм унынчы ыругның яртысына бирергә дип Раббы әмер иткән һәм сез, шобага салып, биләмәгә аласы җирләр менә шушыдыр.
Раббы Мусага әйтте:
Раббы халкы исәбенә уйнаштан туган кеше дә, хәтта унынчы буынга кадәр аның нәсел варислары да керә алмый.
Шушы халыкларның өченче буында туган балалары Раббы халкы исәбенә керә алалар.
Аллаһы Тәгалә кешелек дөньясын бүлгәндә, халыкларга биләмәгә җир биргәндә, халыкларның чикләрен күк ияләренең саны буенча билгеләде.
Ешуа, Раббы каршында Шилоһта жирәбә салып, Исраил ыругларына биләмәләр бүлеп бирде.
Һәр ыругтан өч кеше сайлап алыгыз, мин аларны бу илне карап-тикшереп кайтырга җибәрәм – җирләрне ни рәвешле бүләргә кирәклеген тасвирлап бирсеннәр.