5 Нәсыйхәт биреп, Гайсә менә шушы уникене юлга озатты: – Башка халыкларга бармагыз һәм Самареянең бер шәһәренә дә кермәгез.
Ул, чакырылган кунакларны мәҗлескә җыярга ниятләп, хезмәтчеләрен җибәргән, ләкин кунаклар килергә теләмәгәннәр.
«Зәбулун җире, Нәптали җире! Диңгезгә алып баручы юл, Үрдүн аръягындагы Гәлиләя – мәҗүсиләр иле!
Беркөн Ул унике шәкертен чакырып алды да, аларга явыз рухларны куарга хокук биреп, икешәрләп-икешәрләп юлга озатты.
Хаким Гайсә, тагын җитмеш ике шәкерт сайлап, Үзе барырга җыенган һәр шәһәр һәм авылга Үзеннән алда аларны икешәр-икешәр итеп озатып җибәрде.
Бер самареяле исә, үтеп барганда бу кешегә тап булып, аны бик кызганган.
аннары, Гайсәнең аягына егылып, Аңа рәхмәт укыды. Әлеге кеше самареяле иде.
Үзенең унике шәкертен чакырып китереп, Гайсә аларга, кешеләрдән җеннәрне куып чыгарыр һәм авырулардан савыктырыр өчен, көч вә кодрәт бирде.
Шуннан Ул аларны, Аллаһы Патшалыгы хакында сөйләр һәм авыру кешеләрне савыктырыр өчен, юлга озатып: – Юлга бернәрсә дә: юл таягы да, биштәр дә, акча да, алмаш күлмәк тә алмагыз, – диде. –
Син Мине дөньяга җибәргән кебек, Мин дә аларны дөньяга җибәрдем.
Гайсә аларга тагын: – Сезгә иминлек булсын! Атам Мине җибәргән кебек, Мин дә сезне җибәрәм, – дип әйтте.
Безнең ата-бабаларыбыз Аллаһыга бу тауда табынганнар, ә сез, яһүдиләр, кешеләр табына торган урын Иерусалимдә булырга тиеш, дип әйтәсез, – диде Аңа хатын.
Самареядә, Ягъкуб үзенең углы Йосыфка биргән җир биләмәсенә якын гына урнашкан Сухар шәһәрендә,
Хатын исә: – Ничек итеп Син, яһүди була торып, миннән, Самарея хатыныннан, эчәргә сорыйсың? – диде. Ул бу сүзләрне яһүдиләр самареялеләр белән аралашмаганга күрә әйтте.
Моны ишеткән яһүдиләр үзара: – Без таба алмаслык нинди урынга китмәкче була икән? Әллә греклар арасына таралып яшәүче яһүдиләр янына китеп, грекларны өйрәтергә тели микән?
Моңа яһүдиләр: – Син самареяле, эчеңдә җен бар, әллә бу дөрес түгелме? – диделәр.
Әмма сез, үзегезгә Изге Рух иңгәч, кодрәт алачаксыз һәм Иерусалимдә, бөтен Яһүдиядә, Самареядә һәм, хәтта дөньяның читенә кадәр барып җитеп, һәркайда Миңа шаһит булачаксыз.
Петер белән бергә килгән иман итүче яһүдиләр Изге Рухның яһүди булмаганнарга да бирелүенә бик нык гаҗәпләнделәр,
Шаул исә Эстефәннең үтерелүен хуплады. Шул көнне Иерусалимдәге иман итүчеләр бердәмлеген нык эзәрлекли башладылар һәм рәсүлләрдән башкалар барысы да Яһүдиянең һәм Самареянең төрле урыннарына таралдылар.
Котыла алсыннар дип, башка халыкларга сөйләргә телибез, ә яһүдиләр безгә комачауларга тырыша. Һәрвакыт шундый эшләр кылып, алар үз гөнаһларын арттыра бара һәм, ниһаять, Аллаһының ачуы алар өстенә төшә.