2 Әгәр Гайсә шимбә көнне берәрсен савыктырса, Аны гаепләргә сәбәп булыр иде, дип, берничә фарисей Аның артыннан күзәтте.
Бик күпләрнең яман телләнүен ишетәм мин: «Һәр тарафтан дәһшәт яный! Әләкләгез аның өстеннән, әләкләгез!» – диләр. Хәтта якын дусларым да сагалап йөри мине, абынганымны көтеп тора: «Бәлки, эләгер. Шунда аны тотып алырбыз, үчебезне кайтарырбыз!» – диләр.
Тик башка күзәтче вә идарәчеләр, Даниилга гаеп ташлар өчен, аның патшалык белән идарә итүендә нинди дә булса кимчелек эзләргә тотындылар, әмма намуслы Даниилның эшеннән бернинди хилафлык яки канунга сыймаган гамәл таба алмадылар.
Анда кулы корышкан бер кеше бар иде. – Шимбә көнне савыктыру рөхсәт ителәме? – дип сорадылар кайберләре Гайсәдән. Чынлыкта исә алар Гайсәне гаепләргә сәбәп эзлиләр иде.
Кулы корышкан кешегә Гайсә: – Уртага чыгып бас, – диде.
Шимбә көннәрнең берсендә Гайсә фарисейлар башлыгының берсенә ашка барды. Мәҗлестәгеләрнең барысы игътибар белән Аны күзәтте.
Шуннан алар, Гайсә артыннан күзәтә башлап, янына үз адәмнәрен җибәрделәр. Гайсәне идарәче кулына, аның хөкеменә тотып бирү өчен, үзләрен ихлас күңелле итеп күрсәткән булып, Аңардан бәйләнерлек берәр сүз әйттерергә тырыштылар.
Канун белгечләре һәм фарисейлар исә, Гайсәне гаепләргә сәбәп эзләп, шимбә көнне авыруларны савыктырмасмы икән, дип Аны күзәтеп тордылар.
Алар моны, Гайсәне сынау өчен, Аны гаепләргә берәр сылтау табарбыз, дигән уй белән әйттеләр. Әмма Гайсә, чүгәләп, бармагы белән җиргә яза башлады.
Шунда кайбер фарисейлар: – Бу Кеше шимбә көн кагыйдәләрен үтәми, шуңа күрә Ул Аллаһыдан түгел, – дип әйттеләр. Ә башкалары: – Гөнаһлы кеше мондый могҗизалы гамәлләрне ничек эшли алсын? – диделәр. Һәм алар арасында бәхәс чыкты.