3 Башымны күтәреп карасам, ике озын мөгезле сарык тәкәсе елга буенда басып тора, имеш; мөгезләрнең берсе озынрак булып, шул озынрак дигәне соңрак үсеп чыккан икән.
Шулчакны Давыт күзләрен югары күтәрде һәм җир белән күк арасында Иерусалим өстенә кылычын сузган Раббы фәрештәсен күреп алды. Тупас тукымага төренгән Давыт һәм өлкәннәр шунда йөзләре белән җиргә капландылар.
Фарсы патшасы Кир белдерәдер: Раббы, Күкләр Алласы, җирдәге бөтен патшалыкларны минем кулга тапшырды, Ул миңа Яһүдәдәге Иерусалимдә Үзенә бер йорт салырга кушты.
аларга каршы көрәшер өчен, киңәшчеләр яллады. Шушы хәл Фарсы патшасы Кир дөнья куеп, тәхеткә Дәрәвеш патша утырганчы дәвам итте.
Менә, бабиллеләргә каршы Мин көмеш дип исе китмәгән, алтынга хирыс булмаган мадайлыларны күтәрермен.
Миңа куркыныч бер вәхи килеп иреште: «Хыянәтче сата, талаучы талый. Элам, һөҗүмгә бар! Мадай, камап ал! Бабил китергән барлык аһ-зарга Мин чик куячакмын!»
Кир турында: „Ул – Минем көтүчем, һәм ул Минем ихтыярымны үтиячәк“, – дим, Иерусалим хакында: „Ул яңадан төзеләчәк!“, Аллаһы йорты хакында: „Ул кабат тергезеләчәк!“ – дип әйтәм».
Укларыгызны очлагыз, садакларыгызны тутырыгыз! Раббы, Үз йорты өчен үч алырга, Бабилне юк итәргә ниятләп, Мадай патшаларын Бабилгә каршы кузгатты.
мин, күземне күтәреп, югары карадым һәм каршымда җитен киемнәре өстеннән Уфаз алтыныннан ясалган пута буган бер ир кешене күрдем.
Синнән соң икенче бер – синекеннән кайтышрак булган патшалык аякка басар; аннан ары бөтен җир йөзендә идарә итәчәк өченче – бакыр патшалык мәйданга чыгар.
һәм патшалыкны алтмыш ике яшен тутырган мадайлы Дәрәвеш кабул итеп алды.
Дәрәвеш патшалык иткән чорда да, фарсы Кир патшалык иткән чорда да, Даниилның эшләре гел уңышлы барды.
Икенче җанвар аюга охшаган. Бер читтә басып торган әлеге җанварның авызында өч кабырга сөяге күренә; аңа: «Тор, күп итеп ит аша!» – дип әйтелгән иде.
Күз алдыма килгән әлеге күренештә мин үземне Элам өлкәсендәге Шушан ныгытмасында, Улай елгасы буенда күрдем.
Син күргән ике мөгезле сарык тәкәсе ул – Мадай һәм Фарсы патшаларыдыр.
Шуннан соң мин күзләремне күтәреп карадым һәм дүрт мөгез күрдем!
Шуннан соң мин кабат күзләремне күтәреп карадым һәм җир үлчи торган бау тоткан бер ирне күрдем!
Шуннан соң мин тагын, күзләремне күтәреп, югары карадым һәм очып баручы кулъязма төргәген күрдем!
Бая минем белән сөйләшкән фәрештә, алга атлап, миңа: «Күзләреңне күтәреп кара әле, нәрсә чыгып килә анда?» – диде.
Шуннан мин күзләремне югары күтәрдем һәм ике хатынны күреп алдым. Аларның ләкләкнеке сыман канатларын җил уйната иде. Хатыннар үлчәү кәрзинен эләктереп алдылар да күк белән җир арасыннан очыртып алып киттеләр.
Мин кабат күзләремне күтәреп карадым. Менә, ике бакыр тау арасыннан дүрт сугыш арбасы чыгып килә.
ыруг-ыруг булып урнашкан Исраил угылларын күрде. Шунда Билгамга Аллаһы Рухы иңде;
Беркөнне Ешуа, Әрихә шәһәре тирәсендә кулына ялан кылыч тоткан бер ир кешене күреп, аның янына килде һәм: – Син безнең кешеме, әллә дошманнарданмы? – дип сорады.
Аннан соң җирдән чыгып килүче башка җанварны күрдем. Ике мөгезе дә бәрәннекенә охшаш булып, ул аждаһа кебек сөйли иде.
Шуннан соң мин тәхет янында дүрт җан иясе белән уратып алынган һәм өлкәннәр арасында торучы Бәрәнне күрдем. Ул суелган кебек иде. Аның җиде мөгезе һәм җиде күзе бар иде. Болар – Аллаһының бөтен җиргә җибәрелгән җиде рухы.