Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Даниил 8:17 - Изге Язма

17 Шуннан Җәбраил минем яныма килде, мин исә, котым алынып, йөзем белән җиргә капландым; ул миңа болай диде: – И адәм углы, белеп тор: бу күренеш ахыр заманны аңлата.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Даниил 8:17
27 Iomraidhean Croise  

Ибрам, сәҗдәгә китеп, йөзе белән җиргә орынды. Аллаһы Үзенең сүзен дәвам иттерде:


Тирә-яктагы ошбу балкыш яңгырлы көндә болытлар өстендәге салават күпере сыман иде. Әлеге күренеш Раббының балкып торган шөһрәте иде. Моны күреп, мин йөзем белән җиргә капландым һәм бер тавыш ишеттем.


Ул миңа: – И адәм углы! Аягүрә торып бас, Минем сиңа әйтер сүзем бар, – диде.


Аннары ул мине төньяк капка аша Изге йорт янына алып керде. Шунда мин Раббы шөһрәтенең балкышын күрдем, ул Раббы йортын тутырган иде, һәм мин җиргә йөзтүбән капландым.


– И адәм углы! Йөзеңне Исраил тауларына бор да шунда аларга пәйгамбәрлек ит:


Аннары миңа орынган кеше болай диде: – Даниил, Аллаһының кадерлесе! Әйтергә җыенган сүзләремнең асылына төшенсәң иде; аягыңа торып бас, чөнки мин синең яныңа җибәрелдем. Шушы сүзләрдән соң мин, нык дулкынланып, аягыма торып бастым.


Шуннан килеш-килбәте белән кешегә охшаган берәү иренемә кагылды, һәм мин, авызымны ачып, каршымда басып торучыга дәштем: – Әфәндем! Әлеге күренештән күңелемне авыр хәсрәт басты, һәм буыннарымның хәле китте.


Әлеге патшаларның һәр икесе, күңелләрендә ачу-мәкер саклаган килеш, бер өстәл янына утырырлар һәм бер-берсенә ялган сөйләрләр, тик максатларына ирешмәсләр, чөнки алдан билгеләп куелган соңгы көннәр әле җитмәгән булыр.


Ахыр заман җиткәндә, аңа каршы көньяк патша яу чыгар; төньяк патша исә сугыш арбалары, атлы җайдаклары, күп санлы кораблары белән өермәдәй аңа каршы күтәрелер. Ул, байтак илләргә һөҗүм итеп, ташкын судай аларны иңләп узар;


Син исә, Даниил, гомер юлыңны дәвам ит. Бу дөньядан китеп ахыр көннәрдә кабат терелгәч, өлешеңә тигәнне алырсың.


Ә син, Даниил, китапның мөһерләнгән бу сүзләрен ахыр заман җиткәнчегә кадәр сер итеп сакла. Байтак адәмнәр шул авыр чорның асылына төшенмәкче булып эзләнеп-бәргәләнеп йөрер.


Шунда Нәбухаднессар патша, Даниил каршында йөзтүбән җиргә капланып, хөрмәтен күрсәтте һәм аңа бүләкләр китерергә, хуш исле бәлзәмнәр көйрәтергә боерды.


Шунда басып торган берәүнең янына килдем дә әлеге хәлләрнең асылына төшендерүен үтендем, шуннан ул, минем белән сөйләшә башлап, боларның мәгънәсен аңлатты:


Менә мин, Даниил, шушы күренешләрне тамаша кылып, аларга аңлатма эзләгән вакытта, минем каршымда ир-ат кыяфәтендә бер зат пәйда булды,


– Мин сиңа соңгы көннәрдә – Аллаһының ачулы чагында – ни-нәрсәләр буласын ачып бирмәкчемен; әлеге күренеш алдан билгеләнгән заман ахырына мөнәсәбәтледер.


Шуннан мин, Даниил, тәмам хәлем китеп, берничә көн авырып яттым. Терелеп торгач, патшаның йомышларын үтәргә керештем. Күргәннәрем мине соң дәрәҗәдә гаҗәпкә калдырды, минем өчен алар аңлаешсыз иде.


Син дога кыла башлауга – сиңа җавап бирелде, һәм менә мин аны сиңа җиткерергә килдем, чөнки син Аллаһының кадерлеседер! Син бу хәбәрне аңлап, әлеге күренешнең асылына төшен, – диде. –


Әлеге хаким, бик күп халыклар белән җиде елга килешү төзеп, килешенгән вакытның яртысы җиткәнче үк, корбан-бүләкләр китерүне туктатыр һәм Изге йортка нәҗес бер нәрсә кертеп урнаштырыр. Бу хәл Изге йортны вәйран итүче хакимнең алдан билгеләп куелган һәлакәтенә кадәр дәвам итәр.


Чөнки әлеге вәхи киләчәктәге билгеле бер вакытка карый, һәм бу вакытның якынлашып килүе турында сөйли, алдамый; тиз генә гамәлгә ашмаса да көт син аны – һичшиксез киләчәк ул, тоткарланмаячак».


Шәкертләр, күтәрелеп карагач, Гайсәдән башка беркемне дә күрмәделәр.


Мин Аны күргәч, үле кешедәй, аяклары алдына егылдым. Ул исә Үзенең уң кулын миңа тидереп, болай диде: «Курыкма! Мин – Беренче һәм Соңгы,


Мин, Яхъя, боларны ишеттем һәм күрдем. Ишеткәч һәм күргәч, сәҗдә кылырга дип, боларны күрсәтүче фәрештәнең аякларына егылдым.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan