Даниил 7:4 - Изге Язма

⁴ Аның берсе арыслан кебек, ә канатлары – бөркетнеке; мин әлеге затның канатлары йолкынуын, аннары аның, җирдән күтәрелеп, кеше сыман ике аягына торып басуын һәм аңа адәм йөрәге бирелүен күзәтеп тордым.

Даниил 7:4 Iomraidhean Croise

II Патшалар 1:23

Шаул белән Йонатан халыкның мәхәббәт-хөрмәтен тоеп яшәде; Алар, дөньялыкта бергә булып, әҗәлләрен дә бергә таптылар. Бөркеттән җитезрәк, арысланнан көчлерәк иде алар.

Әюб 25:6

Ә кеше дигәнең – бары суалчан, адәм баласы – бер бөҗәктер».

Зәбур 9:20

И Раббы, күтәрел! Адәм баласы өстенлек алмасын, халыклар Синең каршыда хөкем ителсен!

Иремия 25:38

Өнен ташлап чыккан арысланга тиң Ул! Раббының ачу-ярсуыннан, баскынчыларның кылычыннан аларның җирләре чүлгә әйләнде.

Иремия 4:13

Менә, дошман болыт кебек күтәрелә, аның арбалары өермә кебек, атлары бөркетләрдән җитезрәк. Аһ, кайгы безгә! Һәлак булдык без!

Иремия 4:7

Әнә, чытырманлыктан чыккан арыслан сыман, халыкларны кыручы үз урыныннан кузгалды. Ул синең җиреңне, Яһүдә, чүлгә әйләндерергә дип килә – синең шәһәрләрең җимереләчәк, кешесез калачак.

Иремия 48:40

Раббы болай дип әйтә: «Менә, дошман бөркет кебек ябырылып килер дә канатларын Мәаб өстенә җәяр.

Иремия 49:19

Менә, Үрдүн буендагы куаклар арасыннан чәчәкле көтүлеккә килеп чыккан арыслан кебек, эдомиләрне Мин күз ачып йомган арада куып җибәрермен, аларның иң шәп сарык тәкәләрен сайлап алырмын. Минем белән кем тиңләшә, кем Мине хөкемгә тарта алыр?! Нинди көтүче Миңа каршы чыгар?!

Кайгы җыры 4:19

Безне эзәрлекләүчеләр күктә очкан бөркетләрдән җитез иде; алар безне тау-таш арасында куып йөртте, чүлләрдә сагалап торды.

Яхәзкыл 17:3

Син, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Киң канатлы, озын каурыйлы, йонлач, чуар зур бер бөркет Ливанга очып килде, бер эрбет агачының очын эләктереп алып,

Яхәзкыл 28:2

– И адәм углы, Сур хөкемдарына, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Йөрәгең тәкәбберлек белән тулып, син: „Мин – алла, алла урынындамын, диңгезләрнең йөрәгендә утырам“, – дисең, ләкин син Аллаһы түгел, кеше булганың хәлдә, йөрәгеңне Аллаһы йөрәгенә тиңлисең.

Яхәзкыл 28:9

Һәлак итүче кулына алла булып түгел, ә кеше булып эләккәндә: „Мин – алла“, – дип әйтерсеңме икән үзеңнең үтерүчең алдында?!

Даниил 2:38

Җирдә яшәүче барча адәм балаларының, тереклек ияләренең вә күктәге кошларның язмышын Аллаһы синең кулыңа тапшырды һәм шуларның һәммәсе өстеннән сине хаким итеп билгеләде. Димәк ки, әлеге алтын баш – син ул!

Даниил 7:12

Башка җанварлардан исә хакимлек алынды, гомер сөрешләренең чиге билгеләнде.

Даниил 7:5

Икенче җанвар аюга охшаган. Бер читтә басып торган әлеге җанварның авызында өч кабырга сөяге күренә; аңа: «Тор, күп итеп ит аша!» – дип әйтелгән иде.

Маттай 24:28

Мәет кайда булса, үләксә кошлары шунда җыелыр.

Канун 28:49

Раббы сезнең өскә җир читеннән, ерактан бер халыкны китерер. Сез телен дә аңламаган бу халык, бөркет кебек, өстегезгә ябырылыр.

Ачылыш 13:2

Мин күргән җанвар капланга охшаган. Аяклары аюныкыдай, авызы исә арысланныкы кебек иде. Аждаһа аңа үзенең көчен, тәхетен һәм зур хакимиятен бирде.