20 кызганыч тавыш белән Даниилга дәште: – Даниил, терек зат булган Аллаһының колы, бөтен күңелең белән хезмәт иткән Аллаң сине арысланнардан коткара алдымы?
Раббы өчен мөмкин булмаган нәрсә бармыни?! Киләсе елны билгеләнгән вакытка Мин синең яныңа әйләнеп килгәндә Сараның бер углы булыр.
Раббыга, Аның кодрәтенә сыеныгыз, Аның нурлы йөзен һәрчак эзләгез!
Раббы Иерусалимне яңадан төзи, сөрелгән Исраил халкын җыеп ала;
Сиңа каршы баш калкыткан дошманыңның сөрәнләп кычкыруын, һич тынып тормаган шау-шуын игътибарсыз калдырма!
«Йа Хуҗа-Раббым! Син, кулыңны сузып, бөек кодрәтең белән күкне вә җирне яраттың. Синең өчен мөмкин булмаган эш юк ул!
Алайса хәзер сез, быргы, курай, гөслә, лира, саз, сорнай һәм башка уен коралларының тавышын ишетүгә, мин ясаган сынга сәҗдә кылырга әзер торыгыз, инде сәҗдә кылмыйсыз икән, сезне шундук ут бөркеп торган мичкә атачаклар; ул вакытта инде бер генә илаһ та минем кулдан сезне коткара алмас, – диде.
Кадерләгән Аллабыз коткара алса, Ул безне ут булып кызган мичтән һәм синең кулдан да коткара алачак, патша.
Патша әмер бирде, һәм Даниилны, тотып алып, арысланнар янына чокырга ташладылар. Чокырга ташлар алдыннан Даниилга патша: – Бөтен күңелең белән хезмәт иткән Аллаң коткарсын сине, – диде.
Таң атуга патша торып басты һәм ашыгып арысланнар чокыры янына килде,
Минем тарафтан шундый фәрман игълан ителә: патшалыгымның бөтен төбәкләрендә бар кеше Даниилның Алласы алдында калтырап торсын, Аңа зур ихтирам күрсәтсен! Ул – мәңгелек булган терек Аллаһы! Аның патшалыгы – җимерелмәс, Аның хакимлеге һичкайчан тәмамланмас!
Ул – бәладән Йолып алучы, Коткаручы, җирдә һәм күктә могҗиза-галәмәтләр Күрсәтүче! Даниилны арысланнардан йолып алды Ул!
Шулай булгач, Ягъкуб нәселе, үз Аллаңа кайт; игелек вә гаделлек синең юлдашың булсын, өметеңне һәрчак Аллаңа багла!
Раббы Мусага әйтте: – Әллә Раббының кулы кыска дип уйлыйсыңмы?! Сиңа әйткән сүзем тормышка ашырмы, юкмы икәнен хәзер күрерсең.
чөнки Аллаһы булдыра алмаган эш юк.
Беркайчан күңел төшермәскә һәм һәрвакыт дога кылырга кирәклеген искәртү өчен, Үзенең шәкертләренә Гайсә бер гыйбрәтле хикәя сөйләде:
Ә безнең төп эшебез дога кылу һәм сүз белән хезмәт итү булыр.
сабырлык белән игелекле эшләр кылып, данга, хөрмәткә һәм үлемсезлеккә омтылучыларга Ул мәңгелек тормыш бирә.
Аллаһы безне дәһшәтле үлемнән коткарды һәм коткарачак. Безнең өчен кылган догаларыгыз белән сез дә безгә ярдәм иткәнгә күрә, Аның киләчәктә дә коткарачагына өмет баглыйбыз. Күп кешеләрнең ялварулары хакына безгә мәрхәмәт бүләк иткәне өчен, Аллаһыга күпләр рәхмәт укыйлар.
Армый-талмый догада булыгыз, дога кылып һәм шөкер итеп уяу торыгыз.
Шуның өчен газап чигәм дә, әмма оялмыйм, чөнки Кемгә ышануымны беләм, һәм миңа ышанып тапшырылганны теге бөек көнгә кадәр Аның саклый алачагына инанам.
шуңа күрә дә Ул Үзе аркылы Аллаһыга килүче кешеләрне тулысынча коткара ала. Ул, Аллаһыга даими мөрәҗәгать итеп, алар турында ялвару өчен яши.
Әмма кем дә кем Аллаһының камил иреклелек Канунын игътибар белән тикшерә һәм, шулай дәвам итеп, ишеткәнен онытмыйча башкара икән, ул үз эшләрендә бәхетле булыр.
Сезне гөнаһка төшүдән саклый алучы, шатлык белән Үзенең даны алдына кимчелекләрсез китерә ала торган