8 Патшаның барча акыл ияләре җыелып килсә дә, берсе-бер язылганны укый һәм патшага мәгънәсен аңлата алмады.
Иртән аның бөтен җаны-рухы тынычсыз иде. Ул, чапкыннар җибәреп, Мисырның барлык акыл ияләрен, тәгъбирчеләрне чакыртып алды һәм аларга үзенең күргән төшләрен сөйләп бирде. Ләкин аңа төшләренең мәгънәсен юрардай кеше табылмады.
Кинәт кенә, бер көн эчендә бу ике бәла – баласыз вә тол калу – өстеңә берьюлы киләчәк, бар көченә сиңа ябырылачак, гәрчә сихерле эшләрең күп, тылсымың куәтле булса да.
Килданиләргә – бөтен Бабил кешеләренә, аның түрәләренә, акыл ияләренә кылыч төшсен! – дип белдерә Раббы. –
Патшага җавап итеп, Даниил әйтте: – Патша сораган сернең асылын ни акыл ияләре вә тылсымчылар, ни тәгъбирче вә фалчылар ачып бирә алмас иде.
Тәгъбирче вә тылсымчылар, күрәзәче вә фалчылар җыелгач, мин аларга күргән төшемне сөйләдем, әмма алар аның мәгънәсен аңлата алмадылар.
Түшәгемдә ятканда миңа мондый күренешләр иңде: менә, җирнең кыл уртасында хәйран биек агач үсеп утыра имеш.
Шушында язылганнарны укып һәм мәгънәсен аңлатып бирер өчен, акыл ияләрен вә тылсымчыларны китерттем, әмма алар аңлатып бирә алмады.