26 Әлеге сүзләрнең мәгънәсе мондыйдыр: «мене» – Аллаһы, синең патшалык итү көннәреңне исәпләп чыгарып, аңа чик куярга булды;
Тик, үлгәч, кеше кабат терелер микән? Авыр хезмәт көннәрем үткәнче, азат булуымны өметләнеп көтәр идем.
Менә, бабиллеләргә каршы Мин көмеш дип исе китмәгән, алтынга хирыс булмаган мадайлыларны күтәрермен.
Барча халыклар аңа, аның углына вә оныгына хезмәт итәр. Тик, вакыты җиткәч, аның үзен дә, җирен дә башка зур халыклар һәм бөек патшалар буйсындырыр.
Биредә исә менә нәрсә язылган: «Мене, мене, текел» һәм «парсин».
Борынгыдан билгеле булган бу эшләрне Ул кыла».