14 Синдә аллалар рухы һәм зур гыйлем, гакыл һәм зирәклек бар дип ишеттем.
Фиргавен аңа болай диде: – Мин бер төш күрдем, әмма аны юрап аңлатырдай кеше юк. Ә синең турыда: «Төшләрне ишетүгә үк юрый белә», – диләр.
Фиргавен үзенең барлык хезмәтчеләренә: – Аллаһының Рухын үзендә йөрткән мондый кешене тагын кайдан табарга мөмкин?! – дип әйтеп куйды.
тирәндә яткан яшерен серләрне ачучы, караңгылык эчендә ни барын белүче – Улдыр; яктылык – Аның хозурындадыр.
Әлеге агач искиткеч зур һәм нык, аның очлары күкләргә ашкан, җир читенең һәр ноктасыннан күренеп тора икән.
Даниилны патша каршына китерделәр; һәм патша, сүзен башлап, аңа болай диде: – Атам Нәбухаднессар патша Яһүдәдән алып кайткан әсир Даниил син буласыңмы?
Шушында язылганнарны укып һәм мәгънәсен аңлатып бирер өчен, акыл ияләрен вә тылсымчыларны китерттем, әмма алар аңлатып бирә алмады.
Зур зиһенгә ия булганга, Даниил башка күзәтче вә идарәчеләрдән шактый өстен иде, шунлыктан патша аңа бөтен патшалык белән идарә итүне йөкләргә ниятләде.