Даниил 4:31 - Изге Язма

³¹ Алдан әйтеп куелган вакыт үтүгә, мин, Нәбухаднессар, күзләремне күккә төбәдем, һәм акылым миңа кабат кайтты. Шуннан мин Аллаһы Тәгаләгә мактау-шөкерләр яудырдым, Мәңге яшәүчене данладым һәм мактадым: Аның хакимлеге мәңгелек, Аның патшалыгы буыннан-буынга дәвам итәчәк!

Даниил 4:31 Iomraidhean Croise

Яратылыш 14:18

Аллаһы Тәгаләнең рухание булган Салим патшасы Мәлик-Садыйк та Ибрамны икмәк һәм шәраб белән каршы алды.

Әюб 20:23

Корсагы дыңгычлап тулуга, Аллаһы аңа Үзенең ялкынлы ярсуын юнәлтер, яңгыр итеп аның өстенә ачуын яудырыр.

Гыйбрәтле сүзләр 29:23

Тәкәбберлек кешене түбәнәйтә; тыйнак рухлы кеше хөрмәт казаныр.

Ишагыйя 14:27

Күкләр Хуҗасы Раббы карар кылгач, кем аны кире кагар?! Аның кулы күтәрелгәч, кем түбән төшерер?!

Даниил 12:7

Аннары мин елга өстендә басып торган җитен киемле ир кешенең, кулларын күккә күтәреп, мәңге Яшәүче белән ант итүен ишеттем: – Өч ел ярымга. Изге халыкның көче сынгач, болар һәммәсе тормышка ашыр, – диде.

Даниил 4:24

Шулай булгач, патша, миннән сиңа киңәш шул: гөнаһларыңнан, яман эшләреңнән ваз кичеп, тәкъва гамәлләр кыл, мазлумнарга рәхим-шәфкать күрсәт, шул очракта, бәлки, имин-рәхәт тормышың дәвам итәр, – диде Бәлтешассар.

Даниил 4:26

Шушы вакыйгадан соң унике ай узып, Бабилдәге патша сараеның түбәсендә йөргәндә, мин үзалдыма: «Дан-шанымны күрсәтер өчен кодрәтем белән төзелгән пайтәхетем Бабил нинди мәһабәт!» – дип әйтеп бетерүгә, күкләрдән бер тавыш килде: – Нәбухаднессар патша, синең хакта әнә шундый әмер булды: патшалыгың алынды синнән!

Даниил 4:30

Миңа әйтелгән әлеге сүзләр шундук гамәлгә дә ашты: мине кешеләр арасыннан сөрделәр; мин, үгез сыман, үлән белән тукландым, бәдәнем күк чыгында коенды, тора-бара чәчләрем бөркет каурыйлары сыман озын булып үсте, кошларныкы сыман булып, тырнакларым җитте.

Даниил 4:32

Җир йөзендә яшәүче барлык җан ияләре Аның алдында бернигә тормый; күк гаскәре һәм тереклек дөньясы белән Ул Үзенчә ихтыяр кыла, Аның кулын туктатырлык һәм Аңа: «Ни-нәрсә кылдың син?» – дип әйтерлек һичкем юктыр!

Даниил 4:34

Инде мин, Нәбухаднессар, Күкләр Патшасын мактыйм, олуглыйм һәм данлыйм, чөнки Аның гамәлләре вә юллары хактыр. Ә тәкәббер йөрәкләрне буйсындырырга Ул кодрәтледер.

Даниил 5:20

Әмма аның йөрәге чамадан тыш тәкәбберләнеп тупаслана башлагач, ул, патша тәхетеннән сөрелеп, дан-хөрмәттән мәхрүм ителде,

Даниил 5:28

«перес» – синең патшалыгың мадайлыларга һәм фарсыларга бүлеп биреләчәк.

Даниил 6:27

Ул – бәладән Йолып алучы, Коткаручы, җирдә һәм күктә могҗиза-галәмәтләр Күрсәтүче! Даниилны арысланнардан йолып алды Ул!

Маттай 3:17

Күктән: – Бу – Минем сөекле Углым, Ул – Минем куанычым, – дигән тавыш килде.

Лүк бәян иткән яхшы хәбәр 12:20

Әмма Аллаһы аңа әйткән: «Әй син, акылсыз! Шушы төндә җаның синнән алыныр. Җыйган малың кемгә калыр?»

Яхъя 12:28

Атам! Исемеңне данла. Шул вакыт күктән: – Мин аны данладым һәм данлаячакмын, – дигән тавыш ишетелде.

I Тессалуникәлеләргә хат 5:3

Кешеләр: «Бар да тыныч, куркыныч түгел», – дип әйткәндә, авырлы хатын-кызның бала тудыру газаплары җиткәндәй, кинәт һәлакәт килер, һәм алар качып котыла алмаслар.

Ачылыш 16:7

Мин мәзбәх ягыннан килгән тавыш ишеттем: «Әйе, Чиксез кодрәт Иясе Раббы Аллаһы! Синең хөкемнәрең хакыйкый һәм гадел!»

I Патшалар 13:14

Хәзер исә патшалык итүеңә чик куелыр; Раббы Үз күңеленә хуш килердәй берәр ир-егет табар һәм аңа Үз халкының юлбашчысы булырга боерыр, чөнки син Раббы кушканны үтәмәдең, – диде дә,

I Патшалар 15:23

Чөнки үҗәтлек, сихер кебек үк, зур гөнаһтыр, карышу да потка табынудай яман нәрсәдер. Син Раббының сүзләрен санга сукмагач, Раббы да сине патша буларак танырга теләми.