Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Даниил 4:19 - Изге Язма

19 син ул, патшам. Син югары күтәрелдең, ныгыдың, синең бөеклегең күкләргәчә ашты, хакимлегең җирнең иң ерак читләренә кадәр җәелде.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Даниил 4:19
27 Iomraidhean Croise  

Рахилә атасына әйтте: – Алдыңда аягүрә торып басмавым өчен миңа ачуланма, әтием әфәнде, чөнки хатын-кызның айлык гадәтен кичергән чагымдыр, – диде. Шулай итеп, Лабанга потларны эзләп табу насыйп булмады.


әйт: «Колың Ягъкубныкы, – диген. – Ул моны әфәндесе Эсауга бүләк итеп җибәрде, үзе дә арттан килә», – диген.


Йосыф шәрабчының төшен юрап әйтте: – Төшеңнең тәгъбире болайдыр: өч ботак – өч көн ул;


Беркөн шулай юл буйлап барган чакта, Убадиягә Ильяс килеп очрады. Убадия, аны танып алып, йөзтүбән җиргә капланды һәм: – Ильяс әфәндем, синме бу? – дип сорады.


Хәзер Син аларның бу гөнаһын кичерсәң иде! Әгәр кичермисең икән, Үзең язган китаптан исемемне сызып ташла.


Мин сезне сөргенлеккә куган шәһәргә иминлек теләгез, аның өчен Раббыга дога кылыгыз, чөнки шәһәрегез имин булганда, сез дә имин яшәрсез».


Аһ, авыртудан сызланам мин – газапларым көчледер! Аһ, йөрәгем яна, дөп-дөп кага! Тыныч кала алмыйм мин, чөнки дошманнарның быргы тавышын, сөрәнләп кычкыруын ишетәм.


Хезмәтчеләр башлыгы аларга яңа исемнәр бирде: Даниил – Бәлтешассарга, Ханания – Шадрахка, Мишаил – Мешахка, Азария Әбеднәгүгә әйләнде.


Бәлтешассар исемен йөрткән Даниилга патша: – Син, чыннан да, мин күргән төшне сөйләп, мәгънәсен дә аңлатып бирә аласыңмы? – диде.


И патша, син – патшаларның патшасыдыр, Күкләр Алласы сиңа патшалык-хакимлек тә, көч-куәт һәм дан-шөһрәт тә бирде.


Шулай булгач, патша, миннән сиңа киңәш шул: гөнаһларыңнан, яман эшләреңнән ваз кичеп, тәкъва гамәлләр кыл, мазлумнарга рәхим-шәфкать күрсәт, шул очракта, бәлки, имин-рәхәт тормышың дәвам итәр, – диде Бәлтешассар.


чөнки аңарга, атаң тарафыннан Бәлтешассар дип исемләнгән Даниилга, төшләрне юрау, төрле серләрне аңлату, төен булып төйнәлгән мәсьәләләрне чишү осталыгы, зур зиһен, белем һәм акыл бирелгәндер. Шулай булгач, Даниилны чакырырга боер – ул аңлатыр сиңа мәгънәсен.


Патшам! Аллаһы Тәгалә синең атаң Нәбухаднессарга хөкемдарлык, бөеклек, дан вә мәһабәтлек бирде.


Аллаһы аңа иңдергән бөеклек алдында барлык халыклар, кавемнәр һәм кабиләләр тетрәп, котлары алынып торыр иде, чөнки ул үтерергә теләгән кешене үтерде, исән калдырырга теләгәнен исән калдырды, югары күтәрергә теләгәнен күтәрде, түбәнсетергә теләгәнен исә түбәнсетте.


Мин, Даниил, хафага төштем, күргәннәрем мине борчуга салды.


Шушының белән сүзем тәмам. Мин, Даниил, бик нык хафага төштем, хәтта йөзем караңгыланды. Алай да боларның һәммәсен күңелемә салып куйдым.


Шуннан мин, Даниил, тәмам хәлем китеп, берничә көн авырып яттым. Терелеп торгач, патшаның йомышларын үтәргә керештем. Күргәннәрем мине соң дәрәҗәдә гаҗәпкә калдырды, минем өчен алар аңлаешсыз иде.


Сине күреп, таулар тетри, ишелеп яңгыр коя, диңгез төпкелләре, үкереп, дулкыннарны югары чөя.


– Юк, әфәндем, – дип җавап бирде Хөннә, – җаны әрнегән бер хатын мин; шәраб та, сыра да эчмәдем, Раббым каршында күңел бушатуым гына.


Шушы сүзләр белән Давыт үзенең иярченнәрен тыеп калды, Шаулга һөҗүм итәргә бирмәде. Шаул исә, мәгарәдән чыгып, юлга таба атлады.


– Синең гаярь ир-егет икәнең һәркемгә мәгълүмдер. Исраилдә синең белән кем тиңләшә алыр икән?! Тик ни өчен соң син үзеңнең әфәндең патшаны начар саклыйсың? Чөнки берәү, килеп, синең әфәндең патшаны үтермәкче иде.


– Нинди хәбәрләр килеп иреште сиңа? – дип сорады Эли. – Яшермә миннән. Аллаһы әйткәннәрне яшереп калдырсаң, Ул сине каты җәзага тартыр.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan