20 гаскәрендәге иң көчле сугышчыларга Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгүне бәйләргә һәм ут бөркеп торган мичкә атарга әмер бирде.
Хезмәтчеләр башлыгы аларга яңа исемнәр бирде: Даниил – Бәлтешассарга, Ханания – Шадрахка, Мишаил – Мешахка, Азария Әбеднәгүгә әйләнде.
Алайса хәзер сез, быргы, курай, гөслә, лира, саз, сорнай һәм башка уен коралларының тавышын ишетүгә, мин ясаган сынга сәҗдә кылырга әзер торыгыз, инде сәҗдә кылмыйсыз икән, сезне шундук ут бөркеп торган мичкә атачаклар; ул вакытта инде бер генә илаһ та минем кулдан сезне коткара алмас, – диде.
Шушы сүзләрне ишетүгә, Нәбухаднессарның, Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгүгә бик нык ачуы чыгып, чырайлары караңгыланды, һәм ул, мичне гадәттәгегә караганда җиде тапкыр катырак ягарга кушып,
Ирләрне бәйләделәр дә эчке-тышкы киемнәре, баш киемнәре белән бергә ут бөркеп торган мичкә ыргыттылар.
Нык кына кыйнаганнан соң, аларны зинданга ташладылар һәм зиндан каравылчысына тоткыннарны бик нык итеп сакларга әмер бирделәр.
Төн уртасындарак Паул белән Силас дога кылдылар, Аллаһыны мактап, мәдхияләр җырладылар, ә тоткыннар аларны тыңлап утырдылар.