Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Даниил 2:4 - Изге Язма

4 Күрәзәчеләр арамей телендә патшага болай диделәр: – Мәңге яшә, патшабыз! Колларыңа төшеңне сөйләп бирсәң, без сиңа аның мәгънәсен аңлатыр идек.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Даниил 2:4
23 Iomraidhean Croise  

Лабан таш өеменә Егар-Саһадута дип, Ягъкуб исә Гәлгыд дип исем кушты.


Иртән аның бөтен җаны-рухы тынычсыз иде. Ул, чапкыннар җибәреп, Мисырның барлык акыл ияләрен, тәгъбирчеләрне чакыртып алды һәм аларга үзенең күргән төшләрен сөйләп бирде. Ләкин аңа төшләренең мәгънәсен юрардай кеше табылмады.


Чөнки бүген ул, байтак кына үгез, симертелгән бозау вә сарык чалып, патша угылларының һәммәсен, шулай ук гаскәр башлыклары белән Абъятар руханины үзенә чакырды. Хәзер алар барчасы: «Яшәсен Адония патша!» – дип, аның белән ашап-эчеп, сыйланып утыралар.


Батшеба, тезенә төшеп, патша алдында җиргә кадәр башын иде һәм: – Әфәндем Давыт патша мәңге яшәсен! – диде.


Хилкыйя углы Эльякыйм, Шебна һәм Йоах: – Без колларың белән арамей телендә сөйләш, без аны аңлыйбыз. Кала диварында басып торган халык алдында безнең белән яһүдчә сөйләшмә, – диделәр баш киңәшчегә.


Соңрак, Фарсы илендә Артахшаста патша хакимлек иткән көннәрдә дә, Бишлам, Митредат, Табеил һәм аларның иярченнәре Фарсы патшасы Артахшастага бер хат яздылар. Әлеге хат, арамей телендә язылып, тәрҗемә ителгән иде.


патшага мин: – Патшабызның гомере озын булсын! Ата-бабаларым җирләнгән шәһәр вәйран хәлгә килеп, капкалары янып беткәч, ничек итеп йөзем кайгылы булмасын?! – дидем.


Эльякыйм белән Шебна вә Йоах: – Без колларың белән арамей телендә сөйләш, без аны аңлыйбыз. Кала диварында басып торган халык алдында безнең белән яһүдчә сөйләшмә, – диделәр баш киңәшчегә.


Ялган пәйгамбәрләр күрсәткән билгеләрне юкка чыгарам, күрәзәчеләрнең акылсызлыкларын фаш итәм, акыл ияләрен җиңеп чыгам, аларның белемнәрен ахмаклыкка әйләндерәм,


Күрәзәчеләр янә: – Патшабыз үзенең колларына төшен сөйләп бирсә, без аның мәгънәсен аңлата алыр идек, – дип әйттеләр.


син ул, патшам. Син югары күтәрелдең, ныгыдың, синең бөеклегең күкләргәчә ашты, хакимлегең җирнең иң ерак читләренә кадәр җәелде.


Түшәгемдә ятканда миңа мондый күренешләр иңде: менә, җирнең кыл уртасында хәйран биек агач үсеп утыра имеш.


Аның яфраклары матур, җимешләре дә күп, аңардагы ризык һәркемгә җитәрлек; кыр җәнлекләре аның күләгәсенә җыела, очар кошлар ябалдашлары арасында оя кора, барча тереклек иясе шунда үзенә ашарына ризык таба.


Патша белән аның түрәләре арасында барган әңгәмәне ишетеп, мәҗлес бүлмәсенә патшабикә килеп керде һәм: – Мең яшә, патша! Күңелеңә борчу кермәсен, йөзең дә караңгыланмасын, – диде. –


Патшаның барча акыл ияләре җыелып килсә дә, берсе-бер язылганны укый һәм патшага мәгънәсен аңлата алмады.


Патшага Даниил: – Мәңге яшә, патшам!


Без – патшалыктагы барча күзәтчеләр, җитәкчеләр, түрәләр, киңәшчеләр һәм өлкә идарәчеләре, үзара киңәшләшеп, синең, патшабыз, шундый фәрман чыгаруыңны хуп күрәбез: утыз көн дәвамында кем дә булса гозер белән сиңа түгел, ә башка бер илаһка яисә кешегә мөрәҗәгать итсә, аны арысланнар янына чокырга ташласыннар!


Гайсәнең алдыннан һәм артыннан килүче зур халык төркемнәре: «Давыт Углына һошанна! Раббы исеменнән Килүче мөбарәктер! Югарыда, күкләрдә һошанна!» – дип кычкырдылар.


Җыелган халыкка Шемуил: – Күрәсезме, Раббы кемне сайлап алды?! Бөтен халык арасында аңа тиң булырдай кеше юк! – диде. Бар халык шунда: – Яшәсен патша! – дип кычкырып җибәрде.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan