31 Сиңа, патшам, мондый күренеш иңде: синең каршыңда, имеш, ялтырап-җемелдәп ниндидер бик зур, дәһшәт тулы бер сын тора.
Раббы әйтә: «Дөньяны Мин – явызлыгы өчен, яманнарны кылган җинаятьләре өчен җәзага тартырмын; тәкәбберләрнең мин-минлегенә, залимнәрнең масаюына чик куярмын.
Мин сиңа каршы чит халыкны җибәрәм, халыклар арасында алар иң рәхимсезе, һәм алар синең күркәмлегеңә вә акылыңа каршы кылычларын кыныннан чыгарачак һәм затлылыгыңны хур итәчәк;
Төш әнә шундый иде! Хәзер инде патшабызга аның мәгънәсен дә сөйлик.
И патша, син – патшаларның патшасыдыр, Күкләр Алласы сиңа патшалык-хакимлек тә, көч-куәт һәм дан-шөһрәт тә бирде.
Нәбухаднессар патша, биеклеге – алтмыш, киңлеге алты терсәк булган алтын сын ясатып, аны Бабил өлкәсендәге Дүрә тигезлегенә куйдырды
Дәһшәтле бу халык барысын да шомга сала, ул тәкәббер һәм үзенә яраклы кануннарны үзе чыгара.
Аннары иблис, Аны бик биек тауга алып менеп, дөньяның барлык патшалыкларын һәм аларның бөтен зиннәтен күрсәтте
Шуннан соң иблис Гайсәне югарыга алып менде һәм мизгел эчендә Аңа галәмдәге барлык патшалыкларны күрсәтте.