10 Бик күпләр пакьләнеп чистарыныр, сафланыр, яман бәндәләр исә яман гамәлләр кылуда кала бирер; яман бәндәләрдән берәү дә берни аңламас, ә акыллы-зирәкләр һәммәсенә төшенер.
Әмма Аллаһы сине тәмам туздырып ташлар, чатырыңнан сөреп чыгарыр, терекләр җиреннән тамырың белән йолкып ыргытыр.
Зирәк кеше, боларны тыңлап, белемен киңәйтер, аңлы кеше акыллы гамәлләр табар
«Килегез, бергәләп уйлашыйк, – ди Раббы. – Гөнаһларыгыз куе кызыл төстә булса да, үзегез кардай ап-ак калырсыз; гөнаһларыгыз карасу-кызыл төстә булса да, үзегез ап-ак йонга охшарсыз.
Чиста су бөркеп, сезне пакьләндерәм, һәм сез чистарынырсыз. Мин сезне бар булган пычрагыгыздан, барлык потларыгыздан арындырам.
Әмма сазлыклар вә баткаклыклар төчеләнмәс, алар тоз чыгару өчен калыр.
гакыл-зирәклеккә ия булганнары халыкка үгет-нәсыйхәтләр бирер, гәрчә үзләрен күпмедер вакытлар дәвамында кылычтан уздырсалар, учакларда яндырсалар, зинданга ташлап, мал-мөлкәтләрен талап алсалар да.
Гакыл-зирәклеккә ия булганнарның кайберләре газапларга дучар ителер: алдан билгеләп куелган вакыт әле җитмәгәнгә күрә, әлеге сынаулар аларга пакьләнү-чистарыну, сафлану өчен җибәрелер.
зирәклеккә ия булганнар якты күк гөмбәзе кеби, бик күпләрне туры юлга күндергән адәмнәр йолдызлар кеби гомер бакый нурланып-балкып торыр.
Әй Эфраим, потларың белән Минем багланышым юк! Эфраимнең ялваруларына Мин җавап бирермен, аңа йөзем белән борылырмын. Аның өчен Мин ямь-яшел кипаристыр, аның җимеше-байлыгы да Миннәндер».
Шул өченче өлешне Мин утка салачакмын, көмешне чистарткан сыман чистартачакмын, алтынны сынаган кебек сынаячакмын. Алар Миңа табынырлар, һәм Мин аларга җавап бирермен: „Бу – Минем халкым!“ – диярмен, ә алар: „Раббы – безнең Аллабыз!“ – дип әйтер».
Корбаннарны Раббыга тәкъвалыкта китерсеннәр өчен, Леви угылларын Ул алтын-көмешне эреткәндәй эретер-чистартыр.
– Аллаһы Патшалыгының сере сезгә ачылган, – диде Гайсә аларга, – башкаларга исә кинаяле хикәяләр ярдәмендә әйтелә.
Шунда Гайсә аларга: – И-и аңсызлар, пәйгамбәрләрнең барлык сүзләренә сез шундый авырлык белән ышанасыз!
– Димәк, Син шулай да Патша икәнсең?! – диде Пилат. Гайсә: – Син Мине Патша дип әйтәсең. Мин хакыйкать хакында шаһитлык бирү өчен тудым, Мин шуның өчен дөньяга килдем дә. Хакыйкать тарафдары булган һәркем Мине тыңлый, – дип җавап бирде.
Кем Аның ихтыярын башкарырга тели, шул кеше бу өйрәтүемнең Аллаһыданмы яки аны Үземнән генә сөйләвемне белер.
Кем Аллаһыдан булса, шул Аллаһы сүзләрен тыңлар; ә сез Аллаһыдан булмаганга күрә тыңламыйсыз.
Кайберләрегез менә шундый иде. Әмма Хакимебез Гайсә Мәсих исеме һәм Аллабыз Рухы белән юылып чистарындыгыз, изге ителдегез һәм акландыгыз.
Газиз дусларым, безгә шундый вәгъдәләр бирелгән икән, әйдәгез, тәннең, рухның һәртөрле бозыклыкларыннан үзебезне сафландырыйк һәм Аллаһыдан курыккан хәлдә үзебезне Аңа багышлап, тулысынча Аңа яраклы булып яшик.
Безне барлык ялганнан йолып алу һәм пакьләндерү өчен, Мәсих Үзен корбан итте. Пакьләндереп, Ул безне яхшылык кылырга ашкынып торучы Үз халкы итәргә теләде.
Аталарыбыз безне берникадәр вакыт дәвамында үзләре иң яхшы дип тапкан чаралар белән тәрбияләделәр, ләкин Аллаһы, Үз изгелегенә катнаша алсыннар дип, безнең мәнфәгатьне кайгыртып тәрбияли.
Хакыйкатькә итагать итеп, имандашларыгызны туганнарча яратыр өчен, җаннарыгызны пакьләдегез. Шулай булгач, бер-берегезне ихлас күңелдән яратыгыз!
Мондый сынауларда иманыгызның дөреслеге раслана. Хәтта фани алтын да ут белән сынала, иманыгыз исә алтыннан кыйммәтрәк. Сыналган иманыгыз, Гайсә Мәсих килгәндә, сезгә мактау, дан һәм хөрмәт китерер.
Аллаһы Углының килгәнен һәм, хакыйкый Аллаһыны таныр өчен, безгә аң биргәнен дә беләбез. Һәм без хакыйкый Аллаһыда, Аның Углы Гайсә Мәсихтә яшибез. Ул – хакыйкый Аллаһы һәм мәңгелек тормыш.
сызлануларыннан һәм җәрәхәтләреннән күк Алласын хурладылар, әмма кылган эшләреннән тәүбә итмәделәр.
Артыннан ак атларга атланган һәм ак, чиста, нәфис җитен кием кигән күк гаскәрләре ияргән.
Кәләшкә, кию өчен, ялтырап торган нәфис ак җитен тукымадан чиста кием бирелде. Ак җитен – изге кешеләрнең тәкъва эшләре ул.
Яман бәндә яманлык кылуда булсын, бозык кеше тагын да бозыклыкка батсын, тәкъва кеше исә – тәкъвалыкта һәм изге кеше изгелектә яшәвен дәвам итсен».
Баер өчен, Миннән утта чистартылган алтын, ялангачлыгыңның мәсхәрәлеге ачылмасын өчен, киенергә ак кием, күзләрең күрсен өчен, сөртергә күз мае сатып алырга киңәш итәм үзеңә.
Безнең ике араны Раббы Үзе хәл итсен! Миңа кылган явызлык өчен, Раббы сиңа җәзасын Үзе бирсен! Мин исә сиңа кул күтәрмәячәкмен!