43 Мисырның хәзинәдәге бөтен байлыгы, алтын-көмеше аңа күчәр, аннары лубиләр белән хәбәшиләргә дә чират җитәр.
Шишакның мең дә ике йөз сугыш арбасы, алтмыш мең җайдагы һәм аның белән бергә Мисырдан килгән лубиләр, суххиләр һәм хәбәшиләрдән торган хисапсыз-сансыз гаскәре,
Синең барлык хезмәтчеләрең, миңа килеп, каршымда баш иярләр һәм: «Кит бездән, үзең дә, син әйдәгән халкың да китсен!» – диярләр. Шулчакны мин китәрмен, – дип әйтте һәм фиргавен яныннан ярсып чыгып китте.
Алар белән бергә калканлы вә очлымлы Фарсы, Хәбәшстан, Пут халкын,
Ул тагын берничә илгә кул озайтыр, хәтта Мисыр да аңардан котыла алмас.
Әмма көнчыгыш һәм төньяктан килгән хәбәрләр аны куркуга салыр, һәм ул котырынып-ярсып бик күпләрне харап итәргә, кырырга тотыныр.
Хәбәшстан вә Мисыр аңа чик-чамасыз көч биреп тора, Пут вә Луб аның ярдәмчеләре иде.
Баракның чакыруы буенча, анда Зәбулун һәм Нәптали ыругларыннан ун мең сугышчы җыенып килгән иде. Дебора да шунда булды.