42 Ул тагын берничә илгә кул озайтыр, хәтта Мисыр да аңардан котыла алмас.
Әсирлектән азат итеп, яңадан Патроска, үзләренең ата-бабалары җиренә кайтарачакмын, һәм алар анда көчсез бер патшалык булачак.
шулай ук гүзәл җирне дә басып алыр – бик күп кешеләрнең гомере киселер; аның кулыннан бары тик Эдом вә Мәаб халкы һәм Аммон башлыклары гына котылып калыр.
Мисырның хәзинәдәге бөтен байлыгы, алтын-көмеше аңа күчәр, аннары лубиләр белән хәбәшиләргә дә чират җитәр.
Җирдәге халыкларның берәрсе, Патшага – Күкләр Хуҗасы Раббыга сәҗдә кылыр өчен, Иерусалимгә килмәсә, аларның илендә яңгыр яумас.
Бу ике шаһитның гәүдәсе аларның Хакиме хачка кадакланган бөек шәһәр урамында ятачак. Ул шәһәрнең исеме кинаяләп «Сәдүм» һәм «Мисыр» дип атала.