3 Өч атна дәвамында мин тәмле икмәк капмадым, авызыма ит вә шәраб алмадым, хуш исле майлар да сөртенмәдем.
Шаул углы Йонатаннан туган Мепибошет да патшаны каршыларга чыкты. Патша Иерусалимне ташлап киткән көннән алып исән-имин кабат шәһәргә әйләнеп кайтканчы, аягын да юмады ул, сакал-мыегын да кырмады, өс-башын да чистартып тормады.
андый чакта кешенең тамагыннан ризык үтмәс, тәм-том да тәмен югалтыр;
Әлеге кеше үзенең сүзен дәвам итте: – Курыкма, Даниил! Һәммә нәрсәне дөрес аңлар өчен, Аллаң алдында түбәнчелек күрсәтергә дип йөрәгеңне беркеткән беренче көннән үк синең сүзләрең кабул булды; һәм менә мин синең сүзләрең буенча килеп җиттем.
Шундагы потларны, коеп эшләнгән сыннарны, шулай ук алтын-көмештән ясалган зиннәтле савытларны үзе белән Мисырга алып китәр; шуннан соң төньяк патшаны берничә ел дәвамында тынычлыкта калдырыр.
Сараена кайткач, патша кич буе ураза тотты һәм гадәттәге күңел ачулардан баш тартты; ул төнне аның күзенә йокы кермәде.
Фәкыйрьне аяк астына салып таптыйсыз, ирексезләп, аның ашлыгын аласыз. Әнә шуның өчен сез, шома ташлардан йорт салсагыз да, анда яшәмәссез, гүзәл йөзем бакчалары үстерсәгез дә, җимешеннән шәраб татымассыз!
«Урлагыз көмешләрен, алтыннарын урлагыз! Бихисап зур Ниневәнең байлыгы!» – дип кычкыра баскынчылар.
Ә син исә, ураза тотканда, чәчләреңне майла һәм битеңне ю:
Син Минем башыма май сөртмәдең, ә ул аякларымны хуш исле май белән майлады.
Әмма башкаларга Яхшы Хәбәрне игълан итеп, үзем савап алу хокукыннан мәхрүм калмас өчен, тәнемне чыныктырам һәм аны үз ихтыярыма буйсындырам.