14 Ә хәзер мин халкыңны киләчәктә нәрсә көткәнен аңлатырга дип килдем, чөнки сиңа иңгән күренеш алдагы көннәргә мөнәсәбәтле.
Ягъкуб, угылларын янына җыеп, әйтте: «Бирегә җыелыгыз, сезне ниләр көтәсен әйтәчәкмен!
Шундый көннәр килер, Раббы йорты урнашкан тау башка барлык таулардан биегрәк булыр, калкулыклар өстеннән күтәрелеп торыр, һәм бар халыклар шунда агылыр.
– И адәм углы! Менә, Исраил халкы: «Аллаһыдан аңа иңгән күренеш күп көннәрдән гамәлгә ашачак – алда буласы заманнар турында пәйгамбәрлек итә ул», – ди.
Син Минем халкым Исраилгә җир өстен каплап алган болыт шикелле ябырылырсың. Мин сине, Гог, алдагы көннәрдә Үземнең җиремә алып килермен. Синең аша халыкларга Үземнең изгелегемне күрсәтеп, аларга Үземне танытыр өчен эшлим Мин моны».
Фарсы патшасы Кир тәхеткә утырганның өченче елында Бәлтешассар исемен йөрткән Даниилга вәхи – зур сугыш турындагы хак хәбәр иреште; аның асылына Даниил үзенә иңгән күренештән төшенде.
Ә син, Даниил, китапның мөһерләнгән бу сүзләрен ахыр заман җиткәнчегә кадәр сер итеп сакла. Байтак адәмнәр шул авыр чорның асылына төшенмәкче булып эзләнеп-бәргәләнеп йөрер.
Ул исә: – Бар, Даниил, чөнки әлеге сүзләрнең мәгънәсе ахыр заман җиткәнчегә кадәр мөһерләнгән сер булып калыр.
Әмма күкләрдә нинди серне дә ача белүче Аллаһы бар. Соңгы көннәрдә буласы вакыйгаларга Ул Нәбухаднессар патшаның күзләрен ачмакчы. Түшәгеңдә яткан чакта, сиңа кергән төш вә күренешләр менә мондый иде.
һәм шул чакны Улай елгасының уртасыннан кемдер тавыш бирде: – Җәбраил! Әлеге күренешнең асылын аңлат шуңа!
Таңнар атуы, кичләр җитүе хакында сиңа иңгән күренеш хак дөрестер. Әмма күргәннәрең турында әлегә дәшми тор, чөнки ул тиз генә тормышка ашмас.
Ул, мине өйрәтеп: – Даниил! Мин сиңа иңгән вәхине төшендерер өчен килдем.
Шуннан соң Исраил угыллары үзләренең Раббы Алласын вә патшалары Давытны эзләячәк һәм Раббы кылган игелекләр хакына киләчәктә курку-хөрмәт белән Аңа кайтачак.
Шундый көннәр килер: Раббы йорты урнашкан тау башка барлык таулардан биегрәк булыр, калкулыклар өстеннән күтәрелеп торыр, һәм бар халыклар шунда агылыр.
Чөнки әлеге вәхи киләчәктәге билгеле бер вакытка карый, һәм бу вакытның якынлашып килүе турында сөйли, алдамый; тиз генә гамәлгә ашмаса да көт син аны – һичшиксез киләчәк ул, тоткарланмаячак».
Инде мин үз илемә кайтам, әмма киләчәктә бу халыкның синең халкыңа ни-нәрсә эшләячәген әйтеп куймакчымын.
Ә коточкыч бәлаләр килгәч, аларның нәсел варислары бу җырны онытмаганга күрә, әлеге җыр аларга каршы шаһит булып торыр. Үзләренә бирергә ант иткән җиргә китергәнче үк, уйларының кайсы якка авуын Мин инде белеп торам.
Чөнки беләм: үлемемнән соң сез, бозыклыкка бирелеп, мин күрсәткән юлдан читкә тайпылырсыз. Раббы күзенә ятышсыз күренгән гамәлләр кылып, Аның ачуын чыгарган өчен, киләчәктә сезне бәла-казалар көтә.
Башыгызга кайгы килгәч, шушы афәтләр сезгә ябырылгач, Раббы Аллагызга борылырсыз һәм Аның сүзенә колак салырсыз.
Белеп тор: соңгы көннәрдә авыр вакытлар булачак.
шундый бөек коткарылу белән исәпләшмәсәк, җәзадан без ничек котылып калырбыз соң? Хакимебез Гайсә бу хакта кешеләргә беренче булып Үзе җиткерде, моны исә безгә Хаким әйткәнне ишеткән кешеләр исбат иттеләр.