اِرمیا 8:18 - مژده برای عصر جدید

¹⁸ اندوه من بی‌درمان است و دل من پر از درد است.

هزارۀ نو

¹⁸ اندوه من تسلی‌ناپذیر است، دل من در اندرونم به درد آمده است؛

Persian Old Version

¹⁸ کاش که ازغم خود تسلی مییافتم. دل من در اندرونم ضعف بهم رسانیده است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁸ درد من، درمان نمی‌پذیرد! دل من بی‌تاب است!

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁸ اندوه من بی‌درمان است و دل من پُر از درد است.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁸ کاش که از غم خود تسلی می‌یافتم. دل من در درونم به درد آمده است.

اِرمیا 8:18 Iomraidhean Croise

مزامیر 143:7

خداوندا، دعایم را هرچه زودتر مستجاب کن، زیرا امیدم را از دست داده‌ام. روی خود را از من مپوشان، مبادا بمیرم و به دیار خاموشان بروم.

اِشعیا 22:4

مرا تنها بگذارید تا در مرگ تمام قوم خودم سخت گریه کنم و برای تسلّی من کوشش نکنید.

اِرمیا 23:9

به‌خاطر خداوند و به‌خاطر کلام قدّوس او، دلم شکسته و تمام وجودم می‌لرزد. مثل آدم مست و مثل کسی‌که شراب زیاد نوشیده است.

اِرمیا 4:19

درد! دردی که نمی‌توانم آن را تحمّل کنم! قلبم! قلبم بشدّت می‌تپد! نمی‌توانم ساکت بمانم، صدای شیپورها و فریادهای جنگ را می‌شنوم.

اِرمیا 6:24

مردم اورشلیم می‌گویند: «ما این خبر را شنیده‌ایم. از این رو دستهایمان سست شده و مثل زنی در حال زایمان، نگرانی و درد تمام وجود ما را گرفته است.

اِرمیا 9:1

ای کاش سرم چشمهٔ پر آب، و چشمهایم جویباری از اشک بود، تا می‌توانستم روز و شب برای قوم خودم که کشته شده‌اند، بگریم.

سوگنامه 5:17

دلهای ما بی‌تاب و چشمان ما تار گشته‌اند،

حَبَقوق 3:16

وقتی اینها را می‌شنوم، از ترس بدنم تکان می‌خورد و لبهایم می‌لرزند. اندامم سست می‌شود و پاهایم به لرزه می‌آیند. در انتظار روزی هستم که خدا آن مردمی را که ما را مورد حمله قرار دادند مجازات کند.