20 အခြားတစ်ယောက်က “အရှင်မင်းကြီးရဲ့အဿပြာဒီမှာပါ။ ကျွန်တော်မျိုးလက်ကိုင် ပဝါနဲ့ထုပ်ပြီးသိမ်းထားပါတယ်။
သို့ရာတွင် ထိုသို့မထွက်ခွါမီ သူ၏အစေခံ ဆယ်ယောက်ကိုခေါ်၍ အဿပြာငွေများကို တစ်ဦးချင်း အပ်နှင်းပေးလေသည်။ ထို သူတို့အားလည်း “ဒီငွေကိုအသုံးပြု၍ ငါပြန်လာတဲ့ အချိန် အထိ ရင်းနှီးလုပ်ကိုင်စားသောက်ကြပါ။
ဘုရင်က ‘မြို့ငါးမြို့ကို အပိုင် စားစေ” ဟုမိန့်လိုက်သည်။
အရှင်မင်းကြီးသည် “အရှင် ပိုင်ဆိုင်သောဥစ္စာမဟုတ်ဘဲ သိမ်းယူတတ်၏၊ အရှင် စိုက်ပျိုးခြင်းမရှိသည့် ကောက်ပဲသီးနှံများအား ရိတ်သိမ်း တတ်သော ရက်စက်တဲ့သူဖြစ်သည့်အတွက် အရှင်အား ကျွန်တော်မျိုးကြောက်ပါသည်။ဟု
ယခုအချိန်မှာပင် ဘုရားရှင်သည် နောင်တသံဝေဂမရသောသူများကို ပြစ်တင်ရှုံ့ချပြီး ပြင်းထန်စွာအပြစ်ဒဏ်ပေးဖို့ အသင့်ရှိနေ၏။ ထို့ကြောင့် နောင်တသံဝေဂမရကြဘဲ ကောင်းသောအမှုအရာများကို မပြုလုပ်သူတို့သည် ဘုရားရှင်၏ပြစ်တင်ရှုံ့ချမှုကို ခံရပြီး မီးထဲကို ပစ်ချခံရလိမ့်မည်” ဟုဆိုလေ၏။
ကိုယ်တော်က ဆက်လက်၍ “သင်တို့သည် ငါ့စကားကို နားမထောင်ဘဲ အဘယ်ကြောင့် ငါ့အား ‘အရှင်၊’ ‘အရှင်’ ဟုခေါ်နေကြသနည်း။