14 သို့သော် ထိုတိုင်းပြည်မှ လူများသည် မင်းသားကိုမုန်းတီးကြသော ကြောင့် သံတမန်နှစ်ဦးကို နိုင်ငံရပ်ခြားသို့စေလွှတ်၍ “ဒီမင်းသားအား ကျွန်ုပ်တို့နိုင်ငံ၏ ဘုရင်အဖြစ်မလိုလားပါ” ဟူ၍ တောင်းဆိုကြသည်။
အကယ်၍ နိုင်အောင်မတိုက်နိုင်သည်ကို စဉ်းစားမိလျှင် ထိုဘုရင်သည် သူ၏သံတမန်တို့အား အခြား ဘုရင်ထံသို့စေလွှတ်ပြီး စစ်ပြေငြိမ်းချမ်းရေးစကား ကမ်း လှမ်း ရမည်။
သို့ရာတွင် ထိုသို့မထွက်ခွါမီ သူ၏အစေခံ ဆယ်ယောက်ကိုခေါ်၍ အဿပြာငွေများကို တစ်ဦးချင်း အပ်နှင်းပေးလေသည်။ ထို သူတို့အားလည်း “ဒီငွေကိုအသုံးပြု၍ ငါပြန်လာတဲ့ အချိန် အထိ ရင်းနှီးလုပ်ကိုင်စားသောက်ကြပါ။
မင်းသားသည် ဘုရင်အဖြစ် တင်မြောက်ခံပြီးသောအခါ ပြန်လာပြီး အစေခံများကို ရှေ့ တော်မှောက်သို့ ခေါ်လိုက်သည်။ သူပေးခဲ့သောအဿပြာ ဖြင့် စီးပွားမည်မျှတက်လာသနည်း ဟု မေးလိုက်သည်။
ယခု ချက်ချင်း ငါ့ကို ဘုရင်အဖြစ် မလိုလားအပ်တဲ့သူတွေကို ငါ့ရှေ့တော်မှောက်ခေါ်လာကြ။ ငါ့အရှေ့မှာပဲ သူတို့ကို သတ်လိုက်”ဟု အမိန့်ပေးလိုက်သည်။