18 ငါသည် ဖခင်ထံသို့သွားပြီးလျှင် နိဗ္ဗာန်ရွှေမြို့တော်တွင်ရှိ သောအဖဘုရားနှင့်တကွ ကျွန်ုပ်၏ဖခင်အား ဆန့်ကျင် ဘက်ပြုမိသော အပြစ်ကို ကျူးလွန်မိပါပြီ။
ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်က သူတို့ အား သင်တို့ဆုတောင်းသောအခါတွင် “အဖဘုရား၊လူအပေါင်းတို့သည်ဘုရားရှင်အားရိုသေလေးမြတ်ကြပါစေ။ ဘုရားရှင်ကြွလာတော်မူပြီးလူတစ်ဦးစီတိုင်းအားအုပ်စိုးတော်မူပါအရှင်ဘုရား။
နောက်ဆုံးတွင် သူသည်အမြင်မှန်ရရှိလာကာ “ငါ့အဖေ၏ အလုပ်သမားများသည်ပင် ဝလင်ပေါကြွယ်စွာ စားကြရ၏။ ငါသည် ဤအရပ်၌ အစာငတ်ပြီးသေရတော့မည်။
အဖ၏ သားဟူ၍ပင် အခေါ်မခံထိုက်တော့ပါ၊ ကျွန်ုပ်အားအဖ၏ အလုပ်သမား အဖြစ်သာ ဆက်ဆံပေးပါ” ဟူ၍ တောင်းပန် တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်၏။
သားကလည်း “အဖေ၊ ကျွန်တော်ဟာ ဘုရားရှင်ကို ပြစ်မှားခဲ့တဲ့အပြင် အဖေ့ကိုလည်းပြစ်မှားခဲ့ ပါတယ်၊ ကျွန်တော့်ကို သားလို့မခေါ်ပါနဲ့တော့” ဟု ပြော လိုက်လေသည်။
အခွန်ကောက်ဝန်ထမ်းကမူ ခပ်လှမ်း လှမ်းအကွာမှ ရပ်နေပြီး ကောင်းကင်ကိုပင် မော့မကြည့် ရဲဘဲ ဖြစ်နေသည်။ သူသည် လွန်စွာနောင်တရနေပြီး ရင်ကို ထုကာ “အရှင်ဘုရား တပည့်တော်ကို ငဲ့ညှာတော်မူပါ။ တပည့်တော်ဟာ အကုသိုလ်ဒုစရိုက်သမားပါ။” ဟု တောင်း ပန်လေသည်။