SAN LUCAS 7:7 - Hua̱ xasa̱sti talacca̱xlan quinTla̱tican Jesucristo7 Pus hasta huá̱ xpalacata ni̱ quit ma̱n clakanchá̱n. Pala xli̱ca̱na̱ quimakta̱yaputuna, huata caj xma̱n cali̱ma̱paksí̱nanti̱ laqui̱mpi̱ yama̱ quiscujni̱ napacsa. Faic an caibideil |
Jesús tla̱n tláhualh hua̱ntu̱ huaniko̱lh, chu̱ sta̱laniko̱lh. Hua̱mpi̱ acxni̱ aya xcha̱nko̱yá̱ c-chiqui, yama̱ xapuxcu tropa̱ macaminko̱lh makapitzí̱n xamigos pi̱ namincán pa̱xtokcán, chu̱ chuná̱ nahuanicán Jesús: “Quimpu̱chiná, xli̱ca̱na̱ huix luhua tla̱n catzi̱ya, hua̱mpi̱ ni̱ caacchichíjuanti, sa̱mpi̱ quit ni̱ pala tzinú̱ quimini̱niy natanu̱ya̱pi̱ c-quínchic.
Sa̱mpi̱ luhua quit ckalhi̱y lactlanca quinapuxcún hua̱nti̱ ckalhakaxmatko̱y hua̱ntu̱ quili̱ma̱paksi̱ko̱y, hua̱mpi̱ na̱ chuná chú̱ quit na̱ huilakó̱ quintropa̱ hua̱nti̱ cma̱paksi̱ko̱y. Acxni̱ cuaniy cha̱tum: ‘Capimpi̱ a̱nú̱’, xlá̱ naán; chu̱ lapi̱ cha̱tum cuanipalay: ‘Lacapala̱ u̱nú̱ catat’, xlá̱ namín; chu̱ lapi̱ tú̱ nacli̱ma̱scujuy cha̱tum quintasa̱cua, xlá̱ chuná̱ natlahuay.”