SAN LUCAS 20:2 - Hua̱ xasa̱sti talacca̱xlan quinTla̱tican Jesucristo2 Xlacán chuná̱ kalhasquinko̱lh: —Catlahua̱ li̱tlá̱n, caquinca̱huani̱ xatú̱ xpa̱lacata huix u̱nú̱ li̱tanu̱ni̱tanchita̱ c-templo, chu̱ tlakaxtuko̱ni̱ta̱ hua̱nti̱ sta̱nanko̱y. ¿Tú̱ ya̱ li̱ma̱paksí̱n huix kalhi̱ya? Usuchí̱ ¿tí̱ ma̱xqui̱ni̱tán tama̱ li̱ma̱paksí̱n? Faic an caibideil |
“¡Luhua xalactzaca̱tna huixín! Ni̱tú̱ xtápalh ca̱li̱makta̱yayá̱n ma̱squi kalhi̱yá̱tit mintaka̱ncán, xa̱hua̱ minacu̱cán, sa̱mpi̱ luhua ma̱palhi̱yá̱tit, chu̱ chuná̱ lapá̱tit xta̱chuná̱ la̱ntla̱ yamá̱ hua̱nti̱ ni̱ lakapasko̱y Dios. Luhua minta̱chunacán xalakmaka̱n minatla̱tnacán, sa̱mpi̱ ankalhí̱n talhta̱ni̱niyá̱tit Espíritu Santo, ni̱ kaxpatputuná̱tit hua̱ntu̱ xlá̱ ca̱ma̱catzi̱ni̱putuná̱n.