SAN LUCAS 10:2 - Totonac Papantla2 Chuná ca̱li̱ma̱páksi̱lh natalá: ―Camaksquíntit Mimpu̱chinacan Dios caca̱ma̱lakácha̱lh ma̱s cha̱lhca̱tnaní̱n nac ixca̱tucuxtu xlacata nataxka̱nán porque huí lhu̱hua li̱xká̱nat, pero cha̱lhca̱tnaní̱n ni̱ takatzí. Faic an caibideil |
A̱stá̱n xlacán tatáxtulh cani̱huá ca̱lacchiquí̱n y tama̱kalhchihuí̱ni̱lh cristianos la̱ Dios ca̱ma̱lacnu̱ní naca̱lakma̱xtú. Xlacán tatláhualh laclanca tascújut porque lhu̱hua tí tama̱ksá̱ni̱lh y la̱ta ní ixtali̱chihui̱nán Jesús xlá siempre ixca̱makta̱yá xlacata natacatzí Dios ixca̱ta̱lama nac ixlatama̱tcán. Chuná calalh, amén.
Dios ca̱ma̱xqui̱ni̱t cha̱tunu tí ca̱lacsacni̱t natali̱pa̱huán Jesús tunu túnu ixtascujutcán la̱ lacasquín natamacuaní, y chuné tla̱n ca̱ma̱makstokcán jaé cha̱lhca̱tnaní̱n: apóstoles tí Jesús ca̱ma̱lakácha̱lh natali̱chihui̱nán, profetas tí tali̱chihui̱nán ixtalacapa̱stacni Dios, ma̱kalhtahuake̱naní̱n tí tama̱sí ixtachihuí̱n Dios, tí tatlahuá laclanca ixtascújut Dios, tí tama̱ksa̱ní ta̱tatlaní̱n, tí tamakta̱yá xa̱makapitzi cristianos, tí ta̱cpuxcún cristianos, tí tachihui̱nán tunu tachihuí̱n ni̱ma̱ ni̱ takaxmatni̱t.