นางรูธ 2:10 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁰ รูธจึงหมอบลงซบหน้ากับพื้น และกล่าวว่า “ทำไมท่านจึงเมตตากรุณาต่อดิฉันเช่นนี้ ทั้งๆ ที่ดิฉันเป็นเพียงคนต่างชาติ?”

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

¹⁰ รูธก็ก้มตัวลงซบหน้าลงถึงดินและพูดว่า “ทำไมดิฉันจึงได้รับความโปรดปรานจากท่าน? ที่ท่านเอาใจใส่ดิฉัน ทั้งๆ ที่ดิฉันเป็นเพียงคนต่างด้าว”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁰ รู​ธก็ซบหน้าน้อมตัวลงถึ​งด​ินและพูดว่า “ทำไมดิฉันจึงได้รับความกรุณาในสายตาของท่าน ท่านจึงเอาใจใส่​ดิ​ฉันในเมื่​อด​ิฉันเป็นแต่เพียงคนต่างด้าว”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁰ นางรูธ​ก้มหน้า​กราบลง​ถึงพื้น และ​พูดว่า “ทำไม​ท่าน​ถึง​มีน้ำใจ​กับฉัน​อย่างนี้ ทั้งๆที่​ฉัน​เป็นแค่​หญิงต่างชาติ ที่​ไม่น่า​จะ​อยู่​ใน​สายตา​ท่านเลย”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁰ ขณะนั้น​รูธ​ก็ได้​กราบ​ซบ​หน้า​ลง​ที่ดิน, กล่าว​แก่​ท่าน​ว่า, ทำ​อย่างไร​ข้าพ​เจ้า​จึง​จะ​เป็น​ที่​ชอบ​ต่อตา​ของ​ท่าน, เพื่อ​ท่าน​จะ​ได้​เห็นแก่​ข้าพ​เจ้า​เมื่อ​เวลา​ข้าพ​เจ้า​เป็น​แขกเมือง?

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁰ และ​นาง​ก็​ก้ม​ตัว​ลง​ที่​พื้น และ​พูด​กับ​เขา​ว่า “เหตุ​ใด​ฉัน​จึง​ได้​รับ​ความ​โปรดปราน​จาก​ท่าน ท่าน​แสดง​ความ​เป็น​ห่วง​ฉัน ใน​ขณะ​ที่​ฉัน​เป็น​คน​ต่าง​ชาติ”

นางรูธ 2:10 Iomraidhean Croise

ปฐมกาล 18:2

อับราฮัมเงยหน้าขึ้นและมองเห็นชายสามคนยืนอยู่ใกล้ๆ จึงรีบลุกออกไปต้อนรับและก้มคำนับจนถึงพื้น

2ซามูเอล 19:28

วงศ์วานทั้งหมดของเสด็จปู่ของข้าพระบาท ไม่สมควรได้รับสิ่งใดจากฝ่าพระบาทนอกจากความตาย แต่ฝ่าพระบาทกลับประทานเกียรติให้ร่วมโต๊ะเสวย ดังนั้นข้าพระบาทจะปริปากทูลอะไรได้?”

2ซามูเอล 7:18

จากนั้นกษัตริย์ดาวิดจึงเสด็จเข้าไปประทับนั่งต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าและทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต ข้าพระองค์เป็นผู้ใดเล่า วงศ์ตระกูลของข้าพระองค์เป็นใครหนอ พระองค์จึงทรงนำข้าพระองค์มาถึงเพียงนี้?

2ซามูเอล 9:8

เมฟีโบเชทกราบลง แล้วทูลว่า “ควรหรือที่สุนัขตายเช่นข้าพระบาทจะได้รับพระกรุณาจากฝ่าพระบาท?”

เลวีนิติ 19:34

เจ้าต้องปฏิบัติต่อเขาเช่นเดียวกับคนอิสราเอลโดยกำเนิด จงรักพวกเขาเหมือนรักตนเอง เพราะเจ้าเองเคยเป็นคนต่างด้าวในประเทศอียิปต์ เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า

มัทธิว 25:35

เพราะเมื่อเราหิวท่านก็ให้เรากิน เรากระหายท่านก็ให้เราดื่ม เราเป็นคนแปลกหน้า ท่านก็ต้อนรับเราไว้

ลู​กา 1:43

แต่เหตุใดข้าพเจ้าจึงได้รับความโปรดปรานถึงเพียงนี้ที่มารดาขององค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้ามาเยี่ยมข้าพเจ้า?

ลู​กา 1:48

เพราะพระองค์ทรงเอาพระทัยใส่ ฐานะอันต่ำต้อยของผู้รับใช้ของพระองค์ นับแต่นี้ไปคนทุกชั่วอายุจะเรียกข้าพเจ้าว่าผู้ได้รับพร

หน​ังสือโรม 12:10

จงรักกันฉันพี่น้อง จงให้เกียรติกันและกันโดยถือว่าผู้อื่นดีกว่าตน

นางรูธ 2:11

โบอาสตอบว่า “ฉันได้ยินทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ ที่ได้แสดงความรักและน้ำใจต่อแม่สามีตั้งแต่สามีของเธอตายจากไป ทั้งรู้ถึงการที่เธอจากพ่อแม่ จากบ้านเกิดเมืองนอนมาอาศัยอยู่กับผู้คนซึ่งเธอไม่เคยรู้จักมาก่อน

นางรูธ 2:13

รูธจึงกล่าวว่า “เจ้านายของดิฉัน ขอให้ดิฉันเป็นที่โปรดปรานของท่านต่อไป ท่านได้ปลอบใจและพูดกับดิฉันซึ่งเป็นผู้รับใช้ของท่านอย่างกรุณา ทั้งๆ ที่ดิฉันก็ไม่ได้เป็นคนงานของท่าน”

นางรูธ 2:19

นาโอมีถามว่า “ไปเก็บมาจากไหนกันวันนี้? เจ้าไปทำงานที่ไหน? ขอพระเจ้าทรงอวยพรคนนั้นที่ใจดีต่อลูก” รูธจึงเล่าให้แม่สามีฟังโดยตลอด และบอกว่า “เจ้าของนาที่ฉันไปทำงานวันนี้ชื่อโบอาส”

นางรูธ 2:2

ฝ่ายรูธหญิงสาวชาวโมอับกล่าวกับนาโอมีว่า “ให้ลูกเข้าไปคอยเก็บรวงข้าวตกในนาเถิด คงจะมีคนยอมให้ลูกเก็บบ้าง” นาโอมีตอบว่า “ไปเถิดลูก”

นางรูธ 2:9

ดูที่นาซึ่งคนเก็บเกี่ยวอยู่ คอยตามหลังพวกผู้หญิง ฉันสั่งพวกหนุ่มๆ ไว้แล้วไม่ให้มายุ่มย่ามกับเธอ ถ้าหิวน้ำก็เชิญตามสบาย มาดื่มจากหม้อน้ำที่คนงานของฉันตักไว้เถิด”

1ซามูเอล 25:23

เมื่ออาบีกายิลเห็นดาวิด นางรีบลงจากหลังลา หมอบกราบซบหน้าลงกับพื้นต่อหน้าดาวิด