อาฤธโม 11:5 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁵ นึกถึงปลาที่เราเคยกินกันในอียิปต์โดยไม่ต้องซื้อ อีกทั้งแตงกวา แตงโม กระเทียมจีน หอมใหญ่ และกระเทียม

Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

⁵ เราคิดถึงปลาที่เราเคยกินโดยไม่ต้องซื้อในอียิปต์ อีกทั้งแตงกวา แตงโม กระเทียมจีน หอมใหญ่ หัวกระเทียม

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁵ เราระลึกถึงปลาที่เราเคยกินในอียิปต์โดยไม่ต้องซื้อ ทั้งแตงกวา แตงโม กระเทียมจีน หอมใหญ่ หัวกระเที​ยม

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁵ เรา​คิดถึง​เนื้อ​ปลา​ที่​เรา​ได้​กิน​ใน​อียิปต์ ไม่​ต้อง​จ่าย​อะไร​เลย ยัง​มี​แตงกวา แตงโม ต้น​หอม หัว​หอม​และ​กระเทียม

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁵ เรา​ระลึก​ถึง​ปลา​ที่​เรา​เคย​กิน​เป็น​บริบูรณ์​ใน​เมือง​อาย​ฆุบ​โต, แล​แตงกวา​แตงโม แล​ใบ​กะ​เทียม แล​หัว​กะ​เทียม.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁵ พวก​เรา​ยัง​จำ​ได้​ว่า​มี​ปลา​ที่​เคย​กิน​ใน​อียิปต์​โดย​ไม่​ต้อง​เสีย​เงิน อีก​ทั้ง​แตงกวา แตงโม ต้นหอมเทศ หัวหอม และ​กระเทียม

อาฤธโม 11:5 Iomraidhean Croise

เพลงสดุดี 17:14

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โดยพระหัตถ์ของพระองค์ ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์จากคนเช่นนี้ จากคนของโลกนี้ซึ่งบำเหน็จของเขาอยู่แค่ในชีวิตนี้ ขอให้สิ่งที่พระองค์ได้สั่งสมไว้ให้คนชั่วเติมเต็มท้องของพวกเขา ขอให้ลูกหลานของพวกเขากินมันอย่างตะกละตะกลาม ขอให้เหลือตกทอดไปถึงลูกเล็กเด็กแดง

เอ็ก​โซ​โด 16:3

ชนอิสราเอลกล่าวกับเขาทั้งสองว่า “เราน่าจะตายด้วยน้ำมือขององค์พระผู้เป็นเจ้าตั้งแต่อยู่ที่อียิปต์แล้ว! ตอนที่เราอยู่ที่นั่น เรานั่งล้อมวงหม้อเนื้อและกินอาหารทุกอย่างที่เราต้องการ แต่ท่านพาเราออกมาอดตายกันหมดในถิ่นกันดาร”

อิสยาห์ 1:8

ธิดาแห่งศิโยนถูกทิ้งร้าง เหมือนเพิงในสวนองุ่น เหมือนกระท่อมกลางไร่แตง เหมือนเมืองที่ถูกล้อม

เยเรมีย์ 42:14

และถ้าท่านกล่าวว่า ‘เราจะไปอาศัยอยู่ในอียิปต์ จะได้ไม่ต้องเห็นสงคราม หรือได้ยินเสียงแตรศึก หรือหิวโหย’

เยเรมีย์ 44:18

แต่เมื่อเราเลิกเผาเครื่องหอมถวายองค์เทวีแห่งสวรรค์ เลิกถวายเครื่องดื่มบูชาแด่พระนาง เราก็ไม่เหลืออะไรและต้องพินาศเพราะสงครามและการกันดารอาหาร”

อาฤธโม 14:2

ชุมนุมประชากรทั้งหมดบ่นกับโมเสสและอาโรนว่า “เราน่าจะตายตั้งแต่ยังอยู่ที่อียิปต์! หรือไม่ก็ตายในถิ่นกันดารนี้!

ฟีลิปปี 3:19

ปลายทางของพวกเขาคือความพินาศ พระของเขาคือกระเพาะ เขาภูมิใจในสิ่งที่ควรอับอาย ปักใจอยู่แต่กับสิ่งฝ่ายโลก